odkształcić - Wielki słownik języka polskiego PAN

spowodować, że coś straciło swój pierwotny kształt

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

kształty i figury

	Nacisk prasy na czcionki musi być bardzo duży, a jednocześnie delikatny [...]. Chodzi o to, aby przez wielokrotne naciskanie nie odkształcić czcionek. źródło: NKJP: Józef Ziółkowski: Sąd nad Gutenbergiem, Dziennik Tczewski, 2000-09-15
	W kuchni czuć wilgoć, parkiet w pokoju jest odkształcony. Szafki kuchenne nadają się do wymiany. źródło: NKJP: Gazeta Wrocławska, 2002-09-27
	Przemierzałem w ten sposób znajome ścieżki raz jeszcze i mimo że znałem każdy skrawek ziemi na pamięć, to zawsze można było spostrzec coś nowego, inaczej ułożoną, złamaną gałąź, odkształconą przez łapę nieznanego zwierzęcia grudkę ziemi. źródło: NKJP: Robert Dudek: Piątek Trzynastego, 1997
	Wiadomo doskonale, że aby zgiąć (odkształcić trwale) pręt stalowy, trzeba przyłożyć większą siłę od tej, jaka jest niezbędna do odkształcenia takich samych rozmiarów pręta ołowianego. źródło: NKJP: Jacek Jania: Zrozumieć lodowce, 1988

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	odkształciłem +(e)m odkształcił	odkształciłam +(e)m odkształciła	odkształciłom +(e)m odkształciło	odkształciliśmy +(e)śmy odkształcili	odkształciłyśmy +(e)śmy odkształciły
2 os.	odkształciłeś +(e)ś odkształcił	odkształciłaś +(e)ś odkształciła	odkształciłoś +(e)ś odkształciło	odkształciliście +(e)ście odkształcili	odkształciłyście +(e)ście odkształciły
3 os.	odkształcił	odkształciła	odkształciło	odkształcili	odkształciły

bezosobnik: odkształcono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		odkształćmy
2 os.	odkształć	odkształćcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	odkształciłbym bym odkształcił	odkształciłabym bym odkształciła	odkształciłobym bym odkształciło	odkształcilibyśmy byśmy odkształcili	odkształciłybyśmy byśmy odkształciły
2 os.	odkształciłbyś byś odkształcił	odkształciłabyś byś odkształciła	odkształciłobyś byś odkształciło	odkształcilibyście byście odkształcili	odkształciłybyście byście odkształciły
3 os.	odkształciłby by odkształcił	odkształciłaby by odkształciła	odkształciłoby by odkształciło	odkształciliby by odkształcili	odkształciłyby by odkształciły

bezosobnik: odkształcono by

bezokolicznik: odkształcić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: odkształciwszy

gerundium: odkształcenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: odkształcony

odpowiednik aspektowy: odkształcać

Inne uwagi

Zwykle ger lub imb

+

odkształcić

+

CO

Zob. kształt