monoteista
-
filoz. rel. osoba wyznająca religię, której założeniem jest wiara w jednego Boga
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Religia – kościół
osoby związane z religią i kościołem
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Religia – kościół
wyznania: zasady i prawdy wiary -
antonimy: politeista
hiperonimy: wyznawca
-
Szanowny Panie, dziwię się Pańskiemu zdziwieniu, przecież wszyscy wiedzą, że nie jesteśmy monoteistami i nie wierzymy w Jednego Boga, tylko jesteśmy politeistami i wierzymy w społeczność bogów (...).
źródło: NKJP: Internet
Jako monoteiści uważają, że nie powinni wchodzić w kontakt z żadną inną religią - a w szczególności z jej sacrum.
źródło: NKJP: Krzysztof Burnetko: Getto: od azylu do Zagłady, Polityka, 2008-05-07
Wśród ówczesnych Greków i Rzymian zdarzali się monoteiści i nawet ateiści, ale ani jedni, ani drudzy nie rozumieli, dlaczego niby mieliby z racji swych poglądów przejawiać tak antyspołeczną postawę jak Żydzi, a później chrześcijanie, i odmawiać uczestnictwa w gwarantujących istnienie państwa i społeczeństwa obrzędach.
źródło: NKJP: Internet
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. monoteista
monoteiści
ndepr monoteisty
depr D. monoteisty
monoteistów
C. monoteiście
monoteistom
B. monoteistę
monoteistów
N. monoteistą
monoteistami
Ms. monoteiście
monoteistach
W. monoteisto
monoteiści
ndepr monoteisty
depr -
internac.
ang. monotheist
fr. monothéiste
niem. Monotheist