astronautyka
-
dyscyplina naukowo-techniczna, zajmująca się lotami poza atmosferę Ziemi i poznawaniem przestrzeni kosmicznej oraz znajdujących się w niej obiektów
-
[astronau̯tyka] lub pot. [ astronau̯tyka]
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność intelektualna człowieka
działalność naukowa
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Niebo i wszechświat
badanie i podbój kosmosu -
synonimy: kosmonautyka
-
- amerykańska, radziecka, światowa; współczesna astronautyka
- astronautyka i astronomia, astronautyka i lotnictwo
- dzieje, historia, przyszłość, rozwój; osiągnięcia, podstawy; pionier, miłośnik; centrum, muzeum astronautyki
- propagować astronautykę
- interesować się, zajmować się astronautyką
-
Astronomia, dotychczas głównie jako teoria, zaczęła owocować rozwojem praktycznej astronautyki. Rozpoczęła się era bezpośredniej eksploracji kosmosu.
źródło: NKJP: Odlotowy wykład, Tygodnik Regionalny „Gazeta Częstochowska”, 2008-01-10
W pomieszczeniach obserwatorium znalazłoby się również miejsce na różnego rodzaju wystawy, pokazujące głównie historię astronautyki.
źródło: NKJP: (jd): Obserwatorium i planetarium, Gazeta Radomszczańska, 2009-07-01
Jeśli ta operacja się powiedzie, będzie to pierwsze w historii astronautyki lądowanie ziemskiej aparatury na komecie.
źródło: NKJP: Jacek Jachimecki: Na kometę!, Gazeta Krakowska, 2004-03-03
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. astronautyka
astronautyki
D. astronautyki
astronautyk
C. astronautyce
astronautykom
B. astronautykę
astronautyki
N. astronautyką
astronautykami
Ms. astronautyce
astronautykach
W. astronautyko
astronautyki
Inne uwagi
Zwykle lp
-
internac.
ang. astronautics
fr. astronautique
niem. Astronautik
gr. ástron 'gwiazda' + gr. nautikós 'okrętowy, żeglarski'