ateista
-
osoba, która nie wierzy w istnienie Boga
-
[ateista] lub pot. [atejista]
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Religia – kościół -
synonimy: ateusz
niewierzący
-
- zdecydowany, zdeklarowany, prawdziwy; wojujący ateista
- ateista i agnostyk, ateista i komunista, ateista i wolnomyśliciel
- dialog, rozmowa z ateistami
- być ateistą
-
- Jestem ateistą. Nie chodzę do kościoła. Jednak osoba Papieża budzi we mnie wielki szacunek dla Niego jako polityka, człowieka i męża stanu.
źródło: NKJP: (M.J.): Ważny nie tylko dla Polaków, Dziennik Bałtycki, 2006-03-31
Demokryt (V-IV wiek przed Chr.) uchodził za ateistę, ale Cyceron twierdzi, że Demokryt nie był ateistą, lecz tylko agnostykiem.
źródło: NKJP: Ryszard Myśliwiec: Drogi dojścia do Boga, 2009
No proszę, więc mamy wśród nas wyznawcę Darwina, proroka ateistów, którzy wierzą, że pochodzą od małp - zawołał wymoczek.
źródło: NKJP: Marek Harny: Zdrajca, 2007
Uderzył mnie tradycjonalizm mojego pokolenia, a może raczej konformizm, który ateistom każe brać śluby kościelne trochę dla rodziny, a trochę dla białej sukienki.
źródło: NKJP: Agnieszka Graff: Trochę tu, trochę tam, Gazeta Wyborcza, 1996-09-03
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. ateista
ateiści
ndepr ateisty
depr D. ateisty
ateistów
C. ateiście
ateistom
B. ateistę
ateistów
N. ateistą
ateistami
Ms. ateiście
ateistach
W. ateisto
ateiści
ndepr ateisty
depr -
internac.
ang. atheist
niem. Atheist
Od: gr. átheos 'bez boga; bezbożny'