ateusz

  • przest.  ateista
  • [ate-usz]

  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Religia – kościół

  • synonimy:  ateista
    niewierzący
    • być ateuszem
  • Niegodziwiec i zbrodniarz, wyniosły i sarkastyczny ateusz wiedzie spór z Niebem. Jest uosobieniem moralnego wyuzdania i religijnej obłudy.

    źródło: NKJP: MSZ: Kamienny Seweryn, Nasze Miasto Kraków, 2004-01-15

    Faktem jest, że właśnie w krajach katolickich w niektórych lożach skupiali się ateusze, różni wrogowie Kościoła i samego Pana Boga.

    źródło: NKJP: Teresa Bogucka: Wielkie spiski 2, Gazeta Wyborcza, 1998-03-06

    Przez podkowiański kościół przewinęły się dziesiątki prelegentów, bez podziału na prawicowych i lewicowych, katolików i ateuszy [...].

    źródło: NKJP: Paweł Smoleński: Uczynił mnie Pan ludu swego sługą, Gazeta Wyborcza, 1997-10-10

    [...] tenże ateusz i antyklerykał pojednał się z Bogiem, kiedy tylko poczuł zimną dłoń kostuchy na ramieniu.

    źródło: NKJP: Internet

    Moi dwaj przyjaciele, zatwardziali ateusze [...], mówili, że ich jedynym dowodem na istnienie Boga są Mozart i Bach.

    źródło: NKJP: Irena Szymańska: Miałam dar zachwytu, 2001

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m1

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. ateusz
    ateusze
    ndepr
    ateusze
    depr
    D. ateusza
    ateuszy
    rzadziej ateuszów
    C. ateuszowi
    ateuszom
    B. ateusza
    ateuszy
    rzadziej ateuszów
    N. ateuszem
    ateuszami
    Ms. ateuszu
    ateuszach
    W. ateuszu
    ateusze
    ndepr
    ateusze
    depr
  • gr. átheos 'bez boga; bezbożny'

CHRONOLOGIZACJA:
1 połowa XVII w., Kart XVII-XVIII
Data ostatniej modyfikacji: 12.01.2016