norbertanin

  • członek zakonu założonego we Francji w XII wieku przez św. Norberta, opartego na regule św. Augustyna
  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Religia – kościół

    osoby związane z religią i kościołem

  • synonimy:  premonstratens
    hiperonimy:  zakonnik
  • Konrad z Marburga nie zalicza się do kategorii „dominikanie”, bo nie był dominikaninem, tylko norbertaninem.

    źródło: NKJP: Internet

    Klasztor założyli norbertanie, którzy uprawiali okoliczne pola, a budową zajmowali się ojcowie cystersi.

    źródło: NKJP: Latarnia nawigacyjna, Dziennik Polski, 2001-05-18

    - Spowiednikiem króla Władysława Jagiełły był norbertanin Jan z Pragi, który namówił monarchę do ufundowania konwentu norbertanów w Nowym Sączu.

    źródło: NKJP: (HSZ): Te mury mówią, Gazeta Krakowska, 2004-08-02

    W kazaniach, z których norbertanie słynęli od czasów swego założyciela, św. Norberta, przywoływano ideał ewangelicznego ubóstwa wedle wzoru Jezusa i Apostołów, z zachowaniem postów, gościnnością, troską o biednych i całym praktycznym wymiarem życia codziennego, włączając w to m.in. potrzebę budowy szpitali i przytułków.

    źródło: NKJP: Andrzej Babuchowski: Agnieszka Czeska. Wielcy ludzie Kościoła, 2008

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m1

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. norbertanin
    norbertanie
    ndepr
    norbertany
    depr
    D. norbertanina
    norbertanów
    C. norbertaninowi
    norbertanom
    B. norbertanina
    norbertanów
    N. norbertaninem
    norbertanami
    Ms. norbertaninie
    norbertanach
    W. norbertaninie
    norbertanie
    ndepr
    norbertany
    depr
  • Od: imienia św. Norberta z Xanten (ok. 1080-1134), założyciela zakonu.

CHRONOLOGIZACJA:
1663, Kart XVII-XVIII
Data ostatniej modyfikacji: 25.04.2017