deklamatorka
-
książk. kobieta wygłaszająca z pamięci utwory literackie, równocześnie odpowiednio interpretując je głosem
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność artystyczna człowieka
literatura -
synonimy: recytatorka
-
Jako obiekt ukrytych westchnień występuje między innymi Maria Morska, muza Skamandrytów, lecz przede wszystkim egzaltowana deklamatorka poezji i publicystka „Wiadomości Literackich”.
źródło: NKJP: Sylwia Chutnik: Pani Ania ze Stawiska, Polityka, 2009-07-04
Wójcicka-Chylewska Zofia, dramato- i powieściopisarka, tłumaczka, ur. w r. 1876 w Krakowie w rodzinie aktorskiej była związana z życiem teatru jako deklamatorka i kierownik artystyczny scen amatorskich, głównie jednak jako autorka dramatyczna i tłumaczka utworów teatralnych.
źródło: NKJP: Artur Hutnikiewicz: Młoda Polska, 1994
Podczas antywojennej konferencji [...] wystąpiła ona w charakterze deklamatorki pacyfistycznej poezji.
źródło: NKJP: Katarzyna Jedynakiewicz: Intelektualista a polityka: działalność emigracyjna Klausa Manna (1933 – 1949), 2002
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. deklamatorka
deklamatorki
D. deklamatorki
deklamatorek
C. deklamatorce
deklamatorkom
B. deklamatorkę
deklamatorki
N. deklamatorką
deklamatorkami
Ms. deklamatorce
deklamatorkach
W. deklamatorko
deklamatorki
-
Zob. deklamator