bilingwizm
-
jęz. posługiwanie się dwoma językami przyswojonymi przez kogoś w sposób naturalny lub będącymi jego językami ojczystymi
-
Ms. lp wymawiany: [biliŋgwiźmie] lub [biliŋgwizmie].
-
[biliŋgwism] lub [biliŋgwizm]
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Język
języki świata -
synonimy: bilingwalizm
dwujęzyczność
-
Godząc się na trwałą dwujęzyczność w Prusach, zakładano jednocześnie możliwie szybką likwidację bilingwizmu rusko-polskiego czy żydowsko-polskiego.
źródło: NKJP: Urszula Augustyniak: Historia Polski 1572-1795, 2008
Interesuję się wychowywaniem bilingwalnych dzieci (mój mąż jest Anglikiem) i nigdy nie słyszałam ani nie czytałam o dziecku, któremu bilingwizm by w jakikolwiek sposób zaszkodził.
źródło: NKJP: Internet
Wczesny bilingwizm pozytywnie wpływa na pamięć roboczą, przechowującą i przetwarzającą informacje przez krótki okres – uważają badacze z Uniwersytetu w Granadzie.
źródło: Internet: roik.pl
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. bilingwizm
bilingwizmy
D. bilingwizmu
bilingwizmów
C. bilingwizmowi
bilingwizmom
B. bilingwizm
bilingwizmy
N. bilingwizmem
bilingwizmami
Ms. bilingwizmie
bilingwizmach
W. bilingwizmie
bilingwizmy
Inne uwagi
Zwykle lp
-
internac.
fr. bilinguisme
niem. Bilinguismus