besztać - Wielki słownik języka polskiego PAN

książk. słowami kierowanymi do kogoś w sposób zdecydowany i niezbyt delikatny wyrażać niezadowolenie z jego niewłaściwego postępowania

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

	synonimy:	łajać objeżdżać obtańcowywać ochrzaniać opieprzać opierdalać rugać sztorcować
	hiperonimy:	karcić

	Wsiadał więc w samochód i ożywiony, przejęty jeździł z jednego punktu dowodzenia na drugi, beształ oficerów, zagrzewał pododdziały do walki. źródło: NKJP: Ryszard Kapuściński: Heban, 2004
	[...] zanosiła się swoim głębokim śmiechem, aż fryzjer podskakiwał i beształ ją, że popsuje całą fryzurę i śmiać to się może już po wszystkim, a nie teraz. źródło: NKJP: Jacek Dehnel: Rynek w Smyrnie, 2007
	Kiedy wreszcie, po wielu namowach, wrócił jakiś tydzień później, nie był to ten sam Antoni. „Jak to? - mówił. - Te wszystkie tomy wierszy to nic? Tomy recenzji nic? Tomy felietonów nic? Więc można mnie tak po prostu besztać jak ostatniego łachmytę?” źródło: NKJP: Jacek Żakowski: Opowieści, Gazeta Wyborcza, 1993-12-23
	- Przecież to Felek Chmura - szeptały pokojówki, chichocząc i strzelając oczami. - Dla was już nie, głupie kozy - beształ je portier. źródło: NKJP: Magdalena Tulli: W czerwieni, 1998
	Ilekroć Waczagajew składał jakieś oświadczenia, udzielał wywiadów zagranicznym gazetom i telewizjom, nazajutrz Maschadow dzwonił do niego, besztając za niestosowną wojowniczość i nieostrożność, które w końcu sprowokują Rosję do wojny. źródło: NKJP: Wojciech Jagielski: Wieże z kamienia, 2004

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	beształem +(e)m beształ	beształam +(e)m beształa	beształom +(e)m beształo	besztaliśmy +(e)śmy besztali	beształyśmy +(e)śmy beształy
2 os.	beształeś +(e)ś beształ	beształaś +(e)ś beształa	beształoś +(e)ś beształo	besztaliście +(e)ście besztali	beształyście +(e)ście beształy
3 os.	beształ	beształa	beształo	besztali	beształy

bezosobnik: besztano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę beształ będę besztać	będę beształa będę besztać	będę beształo będę besztać	będziemy besztali będziemy besztać	będziemy beształy będziemy besztać
2 os.	będziesz beształ będziesz besztać	będziesz beształa będziesz besztać	będziesz beształo będziesz besztać	będziecie besztali będziecie besztać	będziecie beształy będziecie besztać
3 os.	będzie beształ będzie besztać	będzie beształa będzie besztać	będzie beształo będzie besztać	będą besztali będą besztać	będą beształy będą besztać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		besztajmy
2 os.	besztaj	besztajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	beształbym bym beształ	beształabym bym beształa	beształobym bym beształo	besztalibyśmy byśmy besztali	beształybyśmy byśmy beształy
2 os.	beształbyś byś beształ	beształabyś byś beształa	beształobyś byś beształo	besztalibyście byście besztali	beształybyście byście beształy
3 os.	beształby by beształ	beształaby by beształa	beształoby by beształo	besztaliby by besztali	beształyby by beształy

bezosobnik: besztano by

bezokolicznik: besztać

imiesłów przysłówkowy współczesny: besztając

gerundium: besztanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: besztający

imiesłów przymiotnikowy bierny: besztany

odpowiednik aspektowy: zbesztać

ukr. béštaty