-
pot.
używane w sytuacji, gdy mówiący chce powiedzieć, że ktoś lub coś sprawia mu dużo kłopotów i bardzo go złości
-
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
słownictwo oceniające
-
|
Blokowa patrzy na dzieci, które zręcznie jak komandosi przesadzają płot w trzech niezbędnych ruchach. - Nie latać mi tu, nie przełazić przez płot! - woła Blokowa, kiedy ostatni chłopak zniknął po drugiej stronie. - Skaranie boskie z tymi dziećmi.
źródło: NKJP: Krystyna Kofta: Wióry, 1980
|
|
- Jańcia! Jańcia! Obiad! Skaranie boskie z tą dziewuchą, gdzie ją znowu poniosło?
źródło: NKJP: Beata Ostrowicka: Kraina kolorów: księga intryg, 1999
|
|
- Skaranie boskie, widział kto takie czupiradło z siebie robić? - Okropne - basowała Jola. - I do tego te wąskie spodnie w paski.
źródło: NKJP: Adam Bahdaj: Wakacje z duchami, 1962
|
|
Żeby się te święta wreszcie skończyły. Aaa, jeszcze kartki wysłać do rodziny i znajomych, nawet mi nie mów... Kartek im się zachciewa, kartki, znaczki, a to wszystko kosztuje, przyjdą święta, to tylko wydatki, wydatki i wydatki bez końca, człowieka aż coś bierze od środka... Skaranie boskie z tymi świętami!
źródło: NKJP: Sławomir Shuty: Cukier w normie z ekstrabonusem, 2005
|
|
I jak tu gospodarzyć na takiej gospodarce? Utrapienie i kara boska.
źródło: NKJP: Ryby śpiewają w Cyjankali, Zielone Brygady. Pismo Ekologów, 1992-08-01
|
-
typ frazy: fraza wykrzyknikowa
ndm
-
|
+ |
skaranie boskie |
+ |
|
Data ostatniej modyfikacji: 24.02.2020