skaranie boskie I

II

kara boska

fraza wykrzyknikowa

  • pot.  używane w sytuacji, gdy mówiący chce powiedzieć, że ktoś lub coś sprawia mu dużo kłopotów i bardzo go złości
    • kara boska
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Ocena i wartościowanie

    słownictwo oceniające

  • Blokowa patrzy na dzieci, które zręcznie jak komandosi przesadzają płot w trzech niezbędnych ruchach.
    - Nie latać mi tu, nie przełazić przez płot! - woła Blokowa, kiedy ostatni chłopak zniknął po drugiej stronie. - Skaranie boskie z tymi dziećmi.

    źródło: NKJP: Krystyna Kofta: Wióry, 1980

    - Jańcia! Jańcia! Obiad! Skaranie boskie z tą dziewuchą, gdzie ją znowu poniosło?

    źródło: NKJP: Beata Ostrowicka: Kraina kolorów: księga intryg, 1999

    - Skaranie boskie, widział kto takie czupiradło z siebie robić?
    - Okropne - basowała Jola. - I do tego te wąskie spodnie w paski.

    źródło: NKJP: Adam Bahdaj: Wakacje z duchami, 1962

    Żeby się te święta wreszcie skończyły. Aaa, jeszcze kartki wysłać do rodziny i znajomych, nawet mi nie mów... Kartek im się zachciewa, kartki, znaczki, a to wszystko kosztuje, przyjdą święta, to tylko wydatki, wydatki i wydatki bez końca, człowieka aż coś bierze od środka... Skaranie boskie z tymi świętami!

    źródło: NKJP: Sławomir Shuty: Cukier w normie z ekstrabonusem, 2005

    I jak tu gospodarzyć na takiej gospodarce? Utrapienie i kara boska.

    źródło: NKJP: Ryby śpiewają w Cyjankali, Zielone Brygady. Pismo Ekologów, 1992-08-01

  • typ frazy: fraza wykrzyknikowa

    ndm
  • bez ograniczeń + skaranie boskie +
    (z KIM/CZYM)
Data ostatniej modyfikacji: 24.02.2020