pretor
-
w starożytnym Rzymie urzędnik sprawujący władzę sądowniczą i przejmujący najwyższą władzę w mieście w czasie nieobecności konsulów
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Funkcjonowanie państwa
władza państwowa
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
świat dawnych epok i wydarzenia historyczne -
hiperonimy: urzędnik
-
Studium prawa przygotowało go do służby publicznej, w której doszedł aż do urzędu pretora Rzymu.
źródło: NKJP: Jerzy Mirewicz: Współtwórcy Europy, 2003
Pretorzy oraz inni urzędnicy, wydając edykt, nie byli związani postanowieniami zawartymi w edyktach ich poprzedników.
źródło: NKJP: Internet
Pretor, zadając pytania obu stronom, próbował zorientować się co do istoty i zasadności sporu.
źródło: NKJP: Wojciech Dajczak, Tomasz Giaro, Franciszek Longchamps de Berier: Prawo rzymskie. U podstaw prawa prywatnego, 2009
Już przeszło dwa tysiące lat temu pretor rzymski Cassius Ravilla pierwszy postawił sobie - przy rozpatrywaniu pewnej sprawy - ważne pytanie: „cui bono?”, czyli - w czyim interesie leżało to, co się wydarzyło?
źródło: NKJP: Interesy, Dziennik Polski, 2003-06-27
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. pretor
pretorzy
rzadziej pretorowie
ndepr pretory
depr D. pretora
pretorów
C. pretorowi
pretorom
B. pretora
pretorów
N. pretorem
pretorami
Ms. pretorze
pretorach
W. pretorze
pretorzy
rzadziej pretorowie
ndepr pretory
depr -
łac. praetor