pedanteria
-
to, że ktoś bardzo dba o porządek, jest zorganizowany i dokładny we wszystkim, co robi
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności -
synonimy: pedantyzm
antonimy: bałaganiarstwo
-
- przesadna; niemiecka pedanteria
-
Nie powinno się właściwie mówić źle o umarłych, ale denerwowała mnie ta jego posunięta do przesady pedanteria. Niszczył wszystkie niepotrzebne papiery, nawet listy ode mnie.
źródło: NKJP: Andrzej Zbych: Bardzo dużo pajacyków, 1968
Z niemiecką pedanterią przygotowano spis zdawczo-odbiorczy i dokumentację fotograficzną.
źródło: NKJP: Hanna Wieczorek, Justyna Kościelna: Berlinka spogląda na Wrocław, Słowo Polskie Gazeta Wrocławska, 2007-08-11
- Wziął moją kartę mobilizacyjną i kreśląc jakieś znaki, przybijając z fachową pedanterią pieczątki, wyjaśnił mi sytuację.
źródło: NKJP: Jan Józef Szczepański: Polska jesień, 1955
Swoją drogą, kiedy od wczesnej wiosny ojciec na dobre zabierał się do opalania, wszystkie związane z tym czynności wykonywał z pedanterią, która miała w sobie coś maniakalnego.
źródło: NKJP: Zbigniew Mentzel: Wszystkie języki świata, 2005
Zazdroszczę profesorowi tej wiary i nadziei. I ze zdumieniem patrzę na jego pedanterię galicyjskiego urzędnika. „Nie mogę kwestionować ustawy. Złożyłem ślubowanie o jej wykonaniu... Proces został rozpoczęty i należy go kontynuować. Tylko Opatrzność będzie wiedziała, czy ten proces jest wiarygodny i sprawiedliwy”.
źródło: NKJP: Wiesław Wodecki: Profesor, Gazeta Wrocławska, 2001-12-11
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. pedanteria
pedanterie
D. pedanterii
pedanterii
neut pedanteryj
char C. pedanterii
pedanteriom
B. pedanterię
pedanterie
N. pedanterią
pedanteriami
Ms. pedanterii
pedanteriach
W. pedanterio
pedanterie
Inne uwagi
Zwykle lp
-
+ pedanteria + (KOGO/CZEGO) -
fr. pédanterie
z wł. pedanteria