ponarzekać

Można ponarzekać na ciężkie życie, na to, że nic się nie udaje, ale to nic nie zmienia.

źródło: NKJP: Barbara Jakubowska: Jak mądrze kochać dzieci, 2001

Spotykały się pogadać, ponarzekać na facetów.

źródło: NKJP: Joanna Podgórska: Cyberkury na grzendzie, Polityka, nr 2445, 2004-03-27

Okazywało się, że to wcale nie było niemożliwe, że to były bardzo proste rzeczy; on zwyczajnie lubi się tak poumartwiać, ponarzekać, że jest źle, że tak niedobrze.

źródło: NKJP: Monika Pawluczuk, Katarzyna Miller: Być kobietą i nie zwariować. Opowieści psychoterapeutyczne, 2010

– Cóż – mówi spokojnym tonem, choć nie bez nuty goryczy – stare drzewa się wycina, stary człowiek się nie liczy, nie ma tu nic do powiedzenia, może jedynie sobie ponarzekać.

źródło: NKJP: Długosza wycięli w pień, Nowiny Raciborskie, nr 30, 2007-07-24

Zadzwoniłem, ponarzekałem i jest mi lepiej.

źródło: NKJP: Jacek Dehnel: Lala, 2008