nabroić - Wielki słownik języka polskiego PAN

zrobić wiele rzeczy złych lub kłopotliwych, działając bezmyślnie lub nieuczciwie

Używane przeważnie, gdy mowa o dzieciach. Kiedy mowa o osobach dorosłych, użycie ma charakter żartobliwy.

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Zasady współżycia społecznego

zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie

	- Ha, nabroił ten łotr niemało - rzekł Nowicki. - Grzechów jego na pewno nikt by nie spisał nawet na wołowej skórze, ale dostał za swoje. źródło: NKJP: Alfred Szklarski: Tomek wśród łowców głów, 1965
	Odnosiła się do mnie jednak jak do dziecka, które nabroiło i któremu teraz zamierza przebaczyć. źródło: NKJP: Tadeusz Breza: Urząd, 1960
	W przeszłości głównym celem hakerów było jedynie nabroić w sieci, obecnie chcą już zarabiać [...]. źródło: NKJP: (ra.sz): Lek na całe zło, Nowiny Raciborskie, 2006-08-15
	Gdzie mamy trzymać takiego delikwenta? U dyżurnego, przywiązać go do kaloryfera? – irytuje się policjant z jednej ze śląskich komend. Sprawa dotyczy organizowania imprez masowych, a raczej tych, którzy już nabroili i na takie imprezy wstępu nie mają. źródło: NKJP: Dorota Niećko: Martwy przepis, Dziennik Zachodni, 2005-10-06
	Jasno określamy reguły, więc uczniowie wiedzą, że jeśli nabroją, to poniosą surowe konsekwencje. źródło: NKJP: (KAROLA): Oaza spokoju, Dziennik Polski, 2005-04-16

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	nabroiłem +(e)m nabroił	nabroiłam +(e)m nabroiła	nabroiłom +(e)m nabroiło	nabroiliśmy +(e)śmy nabroili	nabroiłyśmy +(e)śmy nabroiły
2 os.	nabroiłeś +(e)ś nabroił	nabroiłaś +(e)ś nabroiła	nabroiłoś +(e)ś nabroiło	nabroiliście +(e)ście nabroili	nabroiłyście +(e)ście nabroiły
3 os.	nabroił	nabroiła	nabroiło	nabroili	nabroiły

bezosobnik: nabrojono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		nabrójmy
2 os.	nabrój	nabrójcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	nabroiłbym bym nabroił	nabroiłabym bym nabroiła	nabroiłobym bym nabroiło	nabroilibyśmy byśmy nabroili	nabroiłybyśmy byśmy nabroiły
2 os.	nabroiłbyś byś nabroił	nabroiłabyś byś nabroiła	nabroiłobyś byś nabroiło	nabroilibyście byście nabroili	nabroiłybyście byście nabroiły
3 os.	nabroiłby by nabroił	nabroiłaby by nabroiła	nabroiłoby by nabroiło	nabroiliby by nabroili	nabroiłyby by nabroiły

bezosobnik: nabrojono by

bezokolicznik: nabroić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: nabroiwszy

gerundium: nabrojenie

rodzaj gramatyczny: dk