nic dziwnego

  • mówiący uważa, że to, co zostało powiedziane, jest zrozumiałe, gdy pamięta się o tym, o czym teraz mówi
  • Zdanie, dla którego otwiera miejsce, jest wprowadzane albo przez że, albo po silnej pauzie, najczęściej zapisywanej przez dwukropek.

  • wykładnik epistemiczny

  • synonimy:  nie dziwota
  • Gołębi więcej na dachach niż przechodniów na ulicy. Nic dziwnego - sobota.

    źródło: NKJP: Mariusz Sieniewicz: Czwarte niebo, 2003

    Tato wie to i owo o niektórych sprawach. Nic dziwnego, ostatecznie przeżył już parę lat...

    źródło: NKJP: Aleksandra Nieciecka: Tato, Mamo... Scenariusz przedstawienia z okazji dnia Ojca i Matki dla uczniów gimnazjum, Wychowawca nr 138, 2004-06

    Skrajności przyciągają się, więc nic dziwnego , że nowy turbokapitalizm ma wiele wspólnego z sowiecką wersją komunizmu.

    źródło: NKJP: Edwin Bendyk: Zatruta studnia. Rzecz o władzy i wolności, 2002

    Zjadłam wszystko? Nic dziwnego, że jestem coraz grubsza.

    źródło: NKJP: Ewa Siarkiewicz: Kuźnia na rozdrożu, 2008

    Ich wielka uroda i rozwiązły tryb życia stały się głośne w całym mieście, nic dziwnego zatem, że dość szybko zwrócili na nich uwagę szpiedzy będący na usługach Zakonu Świątyni.

    źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Metamorfozy, 2004

  • część mowy: komentarz metatekstowy

  • Nic dziwnego _
    Zd. lub Zd. skrócone do Rz.
    szyk: wewnętrzny: stały
    zewnętrzny: stały: antepozycja
    Najczęściej na absolutnym początku zdania.
Data ostatniej modyfikacji: 05.03.2017