muezin
CHRONOLOGIZACJA:
1902,
SJPWar
XVIII w., W.P. Turek, "Słownik zapożyczeń pochodzenia arabskiego w polszczyźnie", 2001.
1789, J. Potocki, "Podróż do Turek y Egiptu [...]", 1789.
Prawdopodobnie wyraz zapisano po raz pierwszy jako madin w ostatnich latach XV w. (tzw. "Kronika turecka" albo "Pamiętniki Janczara"). Por. odmienną datację (XVI w.) w: W.P. Turek, "Słownik zapożyczeń pochodzenia arabskiego w polszczyźnie", 2001.
J. Potocki relację z podróży odbytej w 1784 r. spisał i wydał po francusku ("Voyage en Turquie et en Egypte fait en 1784", 1788). Na język polski została ona przełożona przez J.U. Niemcewicza (1789). Por. także S. Stachowski, "Słownik historyczny turcyzmów w języku polskim", 2007.
Wyraz udokumentowano również w pismach A. Sapiehy (1811), zob. W.P. Turek, "Słownik zapożyczeń pochodzenia arabskiego w polszczyźnie", 2001.
W SJPWil (1861): muezym . W SJPWar cytowane z dzieł Słowackiego (1. "Ojciec zadżumionych [w El-Arish]", 1838 [wyd. 1839]; 2. "Szanfary. Ułamki poematu arabskiego", 1828 [wyd. 1866]; w drukowanych dziełach Słowackiego wyraz pojawia się od 1832 r., por. "Do M. Rola Skibickiego" w tomie "Poezye Juliusza Słowackiego") oraz - z odmienną pisownią - z komentarzy do dzieł Mickiewicza ("Sonety", 1826). W ostatnim źródle zapisano postać miuezzinowie , przyjętą za J. Sękowskim ("Collectanea z dziejopisów tureckich [...]", 1825), nie zaś muezzinowie , jak podaje SJPWar.
XVIII w., W.P. Turek, "Słownik zapożyczeń pochodzenia arabskiego w polszczyźnie", 2001.
1789, J. Potocki, "Podróż do Turek y Egiptu [...]", 1789.
Prawdopodobnie wyraz zapisano po raz pierwszy jako madin w ostatnich latach XV w. (tzw. "Kronika turecka" albo "Pamiętniki Janczara"). Por. odmienną datację (XVI w.) w: W.P. Turek, "Słownik zapożyczeń pochodzenia arabskiego w polszczyźnie", 2001.
J. Potocki relację z podróży odbytej w 1784 r. spisał i wydał po francusku ("Voyage en Turquie et en Egypte fait en 1784", 1788). Na język polski została ona przełożona przez J.U. Niemcewicza (1789). Por. także S. Stachowski, "Słownik historyczny turcyzmów w języku polskim", 2007.
Wyraz udokumentowano również w pismach A. Sapiehy (1811), zob. W.P. Turek, "Słownik zapożyczeń pochodzenia arabskiego w polszczyźnie", 2001.
W SJPWil (1861): muezym . W SJPWar cytowane z dzieł Słowackiego (1. "Ojciec zadżumionych [w El-Arish]", 1838 [wyd. 1839]; 2. "Szanfary. Ułamki poematu arabskiego", 1828 [wyd. 1866]; w drukowanych dziełach Słowackiego wyraz pojawia się od 1832 r., por. "Do M. Rola Skibickiego" w tomie "Poezye Juliusza Słowackiego") oraz - z odmienną pisownią - z komentarzy do dzieł Mickiewicza ("Sonety", 1826). W ostatnim źródle zapisano postać miuezzinowie , przyjętą za J. Sękowskim ("Collectanea z dziejopisów tureckich [...]", 1825), nie zaś muezzinowie , jak podaje SJPWar.
Data ostatniej modyfikacji: 22.11.2015