obskurant
-
książk. pejorat. człowiek ograniczony, niechętny oświacie, postępowi i zmianom
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
określenia człowieka ze względu na jego usposobienie -
- narodowy, religijny obskurant
-
[...] kandydat Partii Republikańskiej, konserwatywny obskurant, wprawdzie też milioner, ale pieniądze odziedziczył po dziadkach – jeden dorobił się na handlu niewolnikami, a drugi na handlu tytoniem!
źródło: NKJP: Piotr Niklewicz: Niezwykła kariera Antoniego K, 2006
Wielu jest takich, którzy uważają się za postępowych ludzi nauki, a w istocie są to zabobonni obskuranci.
źródło: NKJP: Usenet
Tak, jestem zdecydowanym przeciwnikiem energii z wiatru. Mimo że dzisiaj dużo mówi się o takich obskurantach i zakutych łbach i zarzuca się im niewrażliwość na sprawy środowiska.
źródło: NKJP: Andrzej Kołaczkowski-Bochenek: Nie idź tam człowieku!, 2009
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. obskurant
obskuranci
ndepr obskuranty
depr D. obskuranta
obskurantów
C. obskurantowi
obskurantom
B. obskuranta
obskurantów
N. obskurantem
obskurantami
Ms. obskurancie
obskurantach
W. obskurancie
obskuranci
ndepr obskuranty
depr -
niem. Obskurant
z łac. obscūrans 'zaciemniający'