obskurant

  • książk.  pejorat.  człowiek ograniczony, niechętny oświacie, postępowi i zmianom
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Usposobienie człowieka

    określenia człowieka ze względu na jego usposobienie

    • narodowy, religijny obskurant
  • [...] kandydat Partii Republikańskiej, konserwatywny obskurant, wprawdzie też milioner, ale pieniądze odziedziczył po dziadkach – jeden dorobił się na handlu niewolnikami, a drugi na handlu tytoniem!

    źródło: NKJP: Piotr Niklewicz: Niezwykła kariera Antoniego K, 2006

    Wielu jest takich, którzy uważają się za postępowych ludzi nauki, a w istocie są to zabobonni obskuranci.

    źródło: NKJP: Usenet

    Tak, jestem zdecydowanym przeciwnikiem energii z wiatru. Mimo że dzisiaj dużo mówi się o takich obskurantach i zakutych łbach i zarzuca się im niewrażliwość na sprawy środowiska.

    źródło: NKJP: Andrzej Kołaczkowski-Bochenek: Nie idź tam człowieku!, 2009

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m1

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. obskurant
    obskuranci
    ndepr
    obskuranty
    depr
    D. obskuranta
    obskurantów
    C. obskurantowi
    obskurantom
    B. obskuranta
    obskurantów
    N. obskurantem
    obskurantami
    Ms. obskurancie
    obskurantach
    W. obskurancie
    obskuranci
    ndepr
    obskuranty
    depr
  • niem. Obskurant

    z łac. obscūrans 'zaciemniający'

CHRONOLOGIZACJA:
1861, SJPWil
Data ostatniej modyfikacji: 28.01.2016