rozświecić - Wielki słownik języka polskiego PAN

uczynić coś jasnym lub jaśniejszym dzięki światłu

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

kolory i światło

synonimy:

rozświetlić

blask czegoś, księżyc rozświecił; błyskawica rozświeciła; słońce rozświeciło; promienie (słońca) rozświeciły coś
rozświecić ciemności, mrok, noc; dom, ulicę, wnętrze czegoś

	Najbogatsi kupowali generatory prądu, biednym pozostawały świeczki i lampy naftowe, by rozświecić ciemności, oraz blaszane piecyki, by ogrzać się zimą i ugotować ciepłą strawę. źródło: NKJP: Wojciech Jagielski: Dobre miejsce do umierania, 2005
	W kolejnym mieście ulice rozświecą LED-y. źródło: NKJP: Stanisław Mrówczyński: Plama dekady, Polityka nr 2294, 2001
	Mróz - dech zapierający - żelazista, polarna ciemność, rozświecona tylko tu i tam rzadkimi ogniskami. źródło: NKJP: Beata Obertyńska: W domu niewoli, 2005
	Rozświecenie Magicznego Ogrodu zaplanowano na 12 lipca na godz. 21:00. źródło: Internet: hotelchopok.sk/pl

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozświeciłem +(e)m rozświecił	rozświeciłam +(e)m rozświeciła	rozświeciłom +(e)m rozświeciło	rozświeciliśmy +(e)śmy rozświecili	rozświeciłyśmy +(e)śmy rozświeciły
2 os.	rozświeciłeś +(e)ś rozświecił	rozświeciłaś +(e)ś rozświeciła	rozświeciłoś +(e)ś rozświeciło	rozświeciliście +(e)ście rozświecili	rozświeciłyście +(e)ście rozświeciły
3 os.	rozświecił	rozświeciła	rozświeciło	rozświecili	rozświeciły

bezosobnik: rozświecono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		rozświećmy
2 os.	rozświeć	rozświećcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozświeciłbym bym rozświecił	rozświeciłabym bym rozświeciła	rozświeciłobym bym rozświeciło	rozświecilibyśmy byśmy rozświecili	rozświeciłybyśmy byśmy rozświeciły
2 os.	rozświeciłbyś byś rozświecił	rozświeciłabyś byś rozświeciła	rozświeciłobyś byś rozświeciło	rozświecilibyście byście rozświecili	rozświeciłybyście byście rozświeciły
3 os.	rozświeciłby by rozświecił	rozświeciłaby by rozświeciła	rozświeciłoby by rozświeciło	rozświeciliby by rozświecili	rozświeciłyby by rozświeciły

bezosobnik: rozświecono by

bezokolicznik: rozświecić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: rozświeciwszy

gerundium: rozświecenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: rozświecony

odpowiednik aspektowy: rozświecać

+

rozświecić

+

CO

ogsł. *orz-světiti

Zob. świecić