rozświetlić - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

książk. uczynić coś jasnym lub jaśniejszym dzięki światłu

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

kolory i światło

synonimy:

rozświecić

blask, płomień rozświetlił coś; błyskawica; lampa, żarówka rozświetliła coś; światło rozświetliło coś; fajerwerki, sztuczne ognie rozświetliły coś
rozświetlić drogę; dom, korytarz, pokój, salę, wnętrze; niebo; ciemność, mrok
rozświetlony księżycem, słońcem; neonami, świecami; blaskiem czegoś, błyskami, promieniami
rozświetlić wieczorem
rozświetlony czymś budynek, las; rozświetlona czymś kuchnia; choinka; noc; rozświetlone czymś miasto; rozświetlone czymś góry, okna, ulice

	Ciemnawy pokój rozświetliła błyskawica, gdzieś blisko uderzył piorun. źródło: NKJP: Joanna Rudniańska: Miejsca, 1999
	W nocy niebo przed nimi rozświetliła nagle wielka łuna, w dzień zaś dostrzegli słupy dymu, znaczące horyzont na południu i wschodzie. źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Chrzest ognia, 1996
	Potem dołączyły automaty strzelców, ktoś wypalił z granatnika, pole bitwy rozświetliły race i resztki tyraliery zaległy. źródło: NKJP: Artur Baniewicz: Afrykanka, 2005
	Szymek wydobył z kieszeni zapalniczkę benzynową, ukradzioną starszemu bratu jeszcze na początku wakacji, i nikły płomień rozświetlił wnętrze piwnicy. źródło: NKJP: Paweł Huelle: Weiser Dawidek, 1987
	Wzdłuż granicy zachodniej na wyższych wzniesieniach rozpalono ogniska, niebo rozświetliły sztuczne ognie. źródło: NKJP: Jędrzej Winiecki: Polska zamorska, Polityka, 2006-10-07

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozświetliłem +(e)m rozświetlił	rozświetliłam +(e)m rozświetliła	rozświetliłom +(e)m rozświetliło	rozświetliliśmy +(e)śmy rozświetlili	rozświetliłyśmy +(e)śmy rozświetliły
2 os.	rozświetliłeś +(e)ś rozświetlił	rozświetliłaś +(e)ś rozświetliła	rozświetliłoś +(e)ś rozświetliło	rozświetliliście +(e)ście rozświetlili	rozświetliłyście +(e)ście rozświetliły
3 os.	rozświetlił	rozświetliła	rozświetliło	rozświetlili	rozświetliły

bezosobnik: rozświetlono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		rozświetlijmy rozświetlmy
2 os.	rozświetl rozświetlij	rozświetlcie rozświetlijcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozświetliłbym bym rozświetlił	rozświetliłabym bym rozświetliła	rozświetliłobym bym rozświetliło	rozświetlilibyśmy byśmy rozświetlili	rozświetliłybyśmy byśmy rozświetliły
2 os.	rozświetliłbyś byś rozświetlił	rozświetliłabyś byś rozświetliła	rozświetliłobyś byś rozświetliło	rozświetlilibyście byście rozświetlili	rozświetliłybyście byście rozświetliły
3 os.	rozświetliłby by rozświetlił	rozświetliłaby by rozświetliła	rozświetliłoby by rozświetliło	rozświetliliby by rozświetlili	rozświetliłyby by rozświetliły

bezosobnik: rozświetlono by

bezokolicznik: rozświetlić

imiesłów przysłówkowy uprzedni:

rozświetliwszy

gerundium: rozświetlenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: rozświetlony

odpowiednik aspektowy: rozświetlać

+

rozświetlić

+

CO

Zob. światło