pohamować się - Wielki słownik języka polskiego PAN

powstrzymać się przed jakimś działaniem lub wyrażaniem emocji mimo odczuwania silnej potrzeby zrobienia tego

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

hiperonimy:

powstrzymać się

	Ze zdziwieniem zauważył, że każdy, nawet najrozsądniejszy rozkaz Zaniego budzi w nim niechęć i złość. Pohamował się jednak i posłusznie ruszył za „konwojem” [...]. źródło: NKJP: Grzegorz Mathea: IV Rzeczpospolita, 2005
	Już teraz ręka mnie świerzbi, by go pchnąć, gdy tak leży i patrzy. Ledwo się hamuję. Gdy się odezwie, nie pohamuję się. źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski, Chrzest ognia, 1996
	Nie jestem mściwa, ale tu nie mogę się pohamować, aby nie życzyć tym wszystkim, którzy takie zarządzenia wydają, żeby choć przez krótki czas znaleźli się na miejscu chorych, bezradnych, zdanych tylko na siebie ludzi ubogich i emerytów. źródło: NKJP: Forum czytelników, Gazeta Poznańska, 2005-01-26
	Z trudem się pohamowałem przed palnięciem go w czapeczkę z daszkiem. źródło: NKJP: Barbara Kosmowska: Hermańce, 2008
	Dalajlama zaapelował do Tybetańczyków o pohamowanie się i unikanie przemocy wobec narodu chińskiego. źródło: NKJP: Krew i dyplomacja, Dziennik Polski, 2008-03-26

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	pohamowałem się +(e)m się pohamował	pohamowałam się +(e)m się pohamowała	pohamowałom się +(e)m się pohamowało	pohamowaliśmy się +(e)śmy się pohamowali	pohamowałyśmy się +(e)śmy się pohamowały
2 os.	pohamowałeś się +(e)ś się pohamował	pohamowałaś się +(e)ś się pohamowała	pohamowałoś się +(e)ś się pohamowało	pohamowaliście się +(e)ście się pohamowali	pohamowałyście się +(e)ście się pohamowały
3 os.	pohamował się	pohamowała się	pohamowało się	pohamowali się	pohamowały się

bezosobnik: pohamowano się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		pohamujmy się
2 os.	pohamuj się	pohamujcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	pohamowałbym się bym się pohamował	pohamowałabym się bym się pohamowała	pohamowałobym się bym się pohamowało	pohamowalibyśmy się byśmy się pohamowali	pohamowałybyśmy się byśmy się pohamowały
2 os.	pohamowałbyś się byś się pohamował	pohamowałabyś się byś się pohamowała	pohamowałobyś się byś się pohamowało	pohamowalibyście się byście się pohamowali	pohamowałybyście się byście się pohamowały
3 os.	pohamowałby się by się pohamował	pohamowałaby się by się pohamowała	pohamowałoby się by się pohamowało	pohamowaliby się by się pohamowali	pohamowałyby się by się pohamowały

bezosobnik: pohamowano by się

bezokolicznik: pohamować się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: pohamowawszy się

gerundium: pohamowanie się

rodzaj gramatyczny: dk

	+	pohamować się	+	(przed CZYM)
	+	pohamować się	+	(aby ZDANIE)

Od: hamować