-
4.
pot. pogard. osoba bez stałego zatrudnienia, która włóczy się po ulicach, odznacza się niechlujnym wyglądem i skłonnością do nadużywania alkoholu, utrzymuje się głównie ze sprzedaży odpadów i surowców wtórnych, znajdowanych w śmietnikach
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie -
Warto rozmawiać z bezdomnymi, kto ile rzuca, oraz podstawiać ich tym, którzy dali się wcześniej sfotografować, jak przekazują nurom forsę. Taki X. Jednego dnia rzucił przy kościele dwie dychy, co zdjęły media, drugiego już incognito został zdjęty, jak każe nurowi wziąć się do roboty.
źródło: NKJP: Edyta Gietka: Wyznania paparata, Polityka, 2009-08-15
[...] byłam w supermarkecie przy kasie i nagle poczułam taki odór [...], że myślałam, że to jakiś nur stoi koło mnie.
źródło: Internet: far.org.pl/forum
Z mojej pierwszej miłości z podstawówki wyrósł kurduplowaty nur spod budki z piwem.
źródło: Internet: forum.gazeta.pl
Po 22.00 gamonie [...] siedzą w domu, a jedyny postrach osiedla to paru nurów pijących browar pod sklepem (jeśli ich stać).
źródło: Internet: epiotrkow.pl
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. nur
nurowie
ndepr nury
depr D. nura
nurów
C. nurowi
nurom
B. nura
nurów
N. nurem
nurami
Ms. nurze
nurach
W. nurze
nurowie
ndepr nury
depr -
ogsł. *nurъ, *norъ 'zanurzanie się, nurkowanie; istota, zwierzę pogrążające się, nurzające się w głębi wody, ziemi'
Formy słowiańskie od psł. *nuriti (sę), *noriti (sę) 'zanurzać (się), pogrążać (się)'; zob. nurzać