amfibrach
-
lit. w metryce antycznej: stopa wiersza złożona z trzech sylab, z których środkowa jest długa; w wersyfikacji polskiej: stopa trójsylabowa, w której środkowa sylaba jest akcentowana
-
[amfibrach] lub [ăfibrach]
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność artystyczna człowieka
literatura -
hiperonimy: stopa
-
- amfibrach hiperkatalektyczny, katalektyczny
-
Rodzaj wykorzystanej stopy wpływa na nastrój wiersza: amfibrach występuje w utworach monotonnych, trochej w utworach żywych, często związanych z tańcem i ruchem.
źródło: NKJP: Internet
Dwa początkowe wersy napisane są prawidłowym trochejem (dwusylabowa stopa miarowa: najpierw sylaba akcentowana, potem nieakcentowana), ale w trzecim niespodziewanie zamienia się on w amfibrach (stopa: nieakcentowana plus akcentowana, plus nieakcentowana) katalektyczny (obcięta ostatnia sylaba w wersie).
źródło: NKJP: Wojciech Staszewski: Trochę trochejem, Gazeta Wyborcza, 1999-03-08
Najbardziej zróżnicowana pod względem miejsc akcentowych, a więc i najmniej pod względem rytmicznym regularna, jest kolumna pierwsza z przeważającą ilością amfibrachów.
źródło: NKJP: Zbigniew Lisowski: Poznawanie poezji: interpretacje, 2008
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. amfibrach
amfibrachy
D. amfibracha
amfibrachu
amfibrachów
C. amfibrachowi
amfibrachom
B. amfibrach
amfibrachy
N. amfibrachem
amfibrachami
Ms. amfibrachu
amfibrachach
W. amfibrachu
amfibrachy
-
łac. amphibrachus, amphibrachys
z gr. amphíbrachys 'krótki z obu stron; amfibrach'