biada II

I

czasownik

  • książk.  używane do zakomunikowania, że w danej sytuacji ktoś doświadczył lub doświadczy czegoś złego
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Stany psychiczne człowieka

    zachowania emocjonalne

  • Konwój, który jeździ również po drogach publicznych, nigdy się nie zatrzymuje. Biada kierowcy, którego samochód zagrodzi mu drogę. W zasadzie żołnierze powinni strzelać, gdy tylko ujrzą coś na poboczu.

    źródło: NKJP: Andrzej Łomanowski: Polityczna broń atomowa, Gazeta Wyborcza, 1994-02-03

    Spoza zasłoniętych okien, drżąc z przerażenia, śledzono niskiego człowieka o płonącym wzroku, jak na czele zbrojnej straży świątyni przechodził ulicami. Biada było domowi, przed którym się zatrzymali!

    źródło: NKJP: Jan Dobraczyński: Święty miecz, 1949

    Oj, biada będzie przyszłym pokoleniom!

    źródło: Internet: wadowice24.pl

    [...] biada byłoby temu, kto znalazłby się w pana kręgu decyzyjnym.

    źródło: NKJP: Internet

    Biada jednak, jeśli urażono jego miłość własną: wtedy krew go zalewała i stawał się wręcz niebezpieczny dla otoczenia.

    źródło: NKJP: Zenon Kosidowski: Opowieści biblijne, 1963

  • część mowy: czasownik

    Inne uwagi

    Tworzy formy czasu przeszłego: biada było, czasu przyszłego: biada będzie i trybu przypuszczającego: biada byłoby

  • bez ograniczeń + biada +
    KOMU
    bez ograniczeń + biada +
    jeśli ZDANIE
  • Zob. biada I

CHRONOLOGIZACJA:
Zob. biada I
Data ostatniej modyfikacji: 18.04.2015