splin
spleen
-
stan psychiczny cechujący się brakiem chęci do działania i obojętnością, wywołany brzydką pogodą, zmęczeniem lub stresem
-
- spleen
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Stany psychiczne człowieka
emocje i uczucia -
synonimy: chandra
hiperonimy: przygnębienie
-
- popadać w splin
-
[...] Jego konstrukcja psychiczna chyba też była za słaba, by mógł poradzić sobie ze stresem w pracy. Pewnego więc razu, gdy dopadł go splin, sięgnął po kieliszek, a nawet kilka, po czym wsiadł za kółko.
źródło: NKJP: Agnieszka Filipowicz: Jak trwoga to do... psychiatry, Gazeta Krakowska, 2004-01-16
Jakie są przyczyny tej melancholii, tego podłego nastroju czy nastawienia do otaczającej mnie rzeczywistości, tego nieszczęsnego, codziennego splinu, no jakie?
źródło: NKJP: (Stefan): Splin codzienności, Gazeta Radomszczańska, 2009-01-21
O ile pierwszy wątek urzeka melancholią, iście jesiennym spleenem czy nostalgią za niezdobytą miłością, drugi toczy się żwawiej, tryska humorem i karykaturalnym spojrzeniem na świat.
źródło: NKJP: (MD): TELEsufler, Dziennik Polski, 2005-10-08
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. splin
spliny
D. splinu
splinów
C. splinowi
splinom
B. splin
spliny
N. splinem
splinami
Ms. splinie
splinach
W. splinie
spliny
Inne uwagi
Zwykle lp
-
ang. spleen
z gr. splḗn 'śledziona'