opieprzyć

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

2. osobę

  • 2.

    pot.  w ostry sposób wyrazić niezadowolenie z czyjegoś niewłaściwego postępowania
  • Słowo dla wielu osób wulgarne.

  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Relacje międzyludzkie

    określenia relacji międzyludzkich

  • Z rana opieprzyła mnie w domu żona, potem w robocie wylała mi się zupa pomidorowa, a teraz z tą dymną świecą.

    źródło: NKJP: Edward Stachura: Cała jaskrawość, 2006

    Na początku mojego listu muszę Cię, chłopie, ostro opieprzyć, że tak bez zapowiedzi sobie poszedłeś. Tak się nie robi.

    źródło: NKJP: Olo Olbratowski: Wspomnienie, Gazeta Krakowska, 2002-06-30

    - Trzeba mieć w sobie mało pokory - mówi. - Jak człowieka opieprzą, to się odszczeknąć.

    źródło: NKJP: Małgorzata Gradkowska: Pampers to głupswo, Dziennik Bałtycki, 2005-02-11

    Tylko jak macie zamiar mnie opieprzyć za to, co zrobiłem Magdzie, szkoda czasu.

    źródło: NKJP: Radosław Figura: Magda M. Odcinek 47, 2006

    Niektórzy moi koledzy opieprzyli mnie również: - Dziewczyno, ale jesteś niemądra. Przecież wiedziałaś, czego oni od ciebie oczekują. To należało mówić, a nie odgrywać bohaterkę.

    źródło: NKJP: Barbara Kęcińska-Lempka: Komuniści w buraczkach, Akant, 2007-06

  • część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. opieprzę
    opieprzymy
    2 os. opieprzysz
    opieprzycie
    3 os. opieprzy
    opieprzą

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. opieprzyłem
    +(e)m opieprzył
    opieprzyłam
    +(e)m opieprzyła
    opieprzyłom
    +(e)m opieprzyło
    opieprzyliśmy
    +(e)śmy opieprzyli
    opieprzyłyśmy
    +(e)śmy opieprzyły
    2 os. opieprzyłeś
    +(e)ś opieprzył
    opieprzyłaś
    +(e)ś opieprzyła
    opieprzyłoś
    +(e)ś opieprzyło
    opieprzyliście
    +(e)ście opieprzyli
    opieprzyłyście
    +(e)ście opieprzyły
    3 os. opieprzył
    opieprzyła
    opieprzyło
    opieprzyli
    opieprzyły

    bezosobnik: opieprzono

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. opieprzmy
    2 os. opieprz
    opieprzcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. opieprzyłbym
    bym opieprzył
    opieprzyłabym
    bym opieprzyła
    opieprzyłobym
    bym opieprzyło
    opieprzylibyśmy
    byśmy opieprzyli
    opieprzyłybyśmy
    byśmy opieprzyły
    2 os. opieprzyłbyś
    byś opieprzył
    opieprzyłabyś
    byś opieprzyła
    opieprzyłobyś
    byś opieprzyło
    opieprzylibyście
    byście opieprzyli
    opieprzyłybyście
    byście opieprzyły
    3 os. opieprzyłby
    by opieprzył
    opieprzyłaby
    by opieprzyła
    opieprzyłoby
    by opieprzyło
    opieprzyliby
    by opieprzyli
    opieprzyłyby
    by opieprzyły

    bezosobnik: opieprzono by

    bezokolicznik: opieprzyć

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: opieprzywszy

    gerundium: opieprzenie

    imiesłów przymiotnikowy bierny: opieprzony

    odpowiednik aspektowy: opieprzać

  • bez ograniczeń + opieprzyć +
    KOGO + (że ZDANIE)
    bez ograniczeń + opieprzyć +
    KOGO + (za CO)
    bez ograniczeń + opieprzyć +
    KOGO + MOWA WPROST
  • Zob. pieprz