hultaj

  • pejorat.  osoba lekko traktująca życie, niepoważna, z której nie ma żadnego pożytku
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Usposobienie człowieka

    określenia człowieka ze względu na jego usposobienie

  • synonimy:  drapichrust
    ladaco
    nicpoń
  • - Ty hultaju! W kogo się to-to wrodziło?

    źródło: NKJP: Edmund Niziurski: Księga urwisów, 1954

    A mały Giosue, który przyjechał wczoraj, jest wyjątkowym hultajem.

    źródło: NKJP: Krystyna Janda: Moja Droga B., 2000

    Zawsze będziesz miał czas, żeby coś przeskrobać, ty hultaju jeden, bezbożniku!

    źródło: NKJP: Szolem Alejchem: Scyzoryk, Midrasz, 2009-01-04

    [...] dopiero przywieziony specjalnie z Radomska funkcjonariusz policji uspokoił hultajów.

    źródło: NKJP: Z.K.: 23 marca 1925 r., Gazeta Radomszczańska, 2009-03-25

    Czas dobowy wyznaczały zegary i dzwony. Ciemność sprzyjała złodziejom, hultajom, wszetecznicom, zapewniając anonimowość i naturalną ochronę przed prawem.

    źródło: NKJP: Przewinienia i kara w dawnym Krakowie, Dziennik Polski, 2000-09-09

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m1

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. hultaj
    hultaje
    ndepr
    hultaje
    depr
    D. hultaja
    hultai
    hultajów
    C. hultajowi
    hultajom
    B. hultaja
    hultai
    hultajów
    N. hultajem
    hultajami
    Ms. hultaju
    hultajach
    W. hultaju
    hultaje
    ndepr
    hultaje
    depr
  • ukr. huľtjáj 'leń, próżniak; hulaka; włóczęga'

CHRONOLOGIZACJA:
1613, Kart XVII-XVIII
Data ostatniej modyfikacji: 01.03.2017