nicpoń
-
pejorat. osoba lekko traktująca życie, niepoważna, z której nie ma żadnego pożytku
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
określenia człowieka ze względu na jego usposobienie -
- Wie pan, panie Starusławie - odezwał się nagle doktor Warżański - zapomniałem panu powiedzieć, że ten nicpoń, który napadł na pana, leży u mnie w szpitalu.
źródło: NKJP: Jan Brzechwa: Gdy owoc dojrzewa, 1958
Jak wiadomo nicponi w mieście nie brakuje. W miniony weekend przejeżdżałam przez miasto i na skrzyżowaniu ulic Strażackiej i Dąbrowskiego było wykrzywione lustro.
źródło: NKJP: Nakielski Czas, 2004-09-01
Papa, grecki restaurator, nigdy nie wierzył w możliwości syna. Uważał go za lenia i nicponia. I sądził, że przez całe życie będzie musiał wypłacać mu kieszonkowe.
źródło: NKJP: Izipho Zam: Znów popadł w konflikt z prawem, Życie na gorąco nr 40, 1999
Okrzyki, śmiech i dosadne przekleństwa towarzyszyły tej młodej czeredzie. Była to banda nicponi, urwisów i złodziejaszków, nie tylko w oczach starowiera, który spoglądał na nich gniewnym wzrokiem.
źródło: NKJP: Jerzy Krzysztoń: Wielbłąd na stepie, 1978
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. nicpoń
nicponie
ndepr nicponie
depr D. nicponia
nicponi
nicponiów
C. nicponiowi
nicponiom
B. nicponia
nicponi
nicponiów
N. nicponiem
nicponiami
Ms. nicponiu
nicponiach
W. nicponiu
nicponie
ndepr nicponie
depr -
Urzeczownikowione wyrażenie przyimkowe nic poń 'nic po nim'; zob. nic , po , on