szkorbut

  • ciężka choroba wywołana brakiem witaminy C, objawiająca się ogólnym osłabieniem, krwawieniem z nosa, owrzodzeniem dziąseł i wypadaniem zębów
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

    Choroby i ich leczenie

    rodzaje chorób

  • synonimy:  gnilec
    hiperonimy:  choroba I
    • szkorbut i ospa, szkorbut i syfilis
    • objawy szkorbutu
    • lek, lekarstwo na szkorbut
    • chory na szkorbut
    • szkorbut szerzył się; dziesiątkował (załogi)
    • mieć; powodować; leczyć, wyleczyć, zwalczyć szkorbut
    • cierpieć, chorować, umrzeć, zachorować na szkorbut
  • Medycyna ludowa już od setek lat stosowała czosnek jako najlepszy sposób na przeziębienie. Przez wieki uważano, że jest on pomocny w leczeniu m.in. padaczki, szkorbutu, żółtaczki, miażdżycy, malarii, odry i niestrawności.

    źródło: NKJP: Elżbieta Kazibut: Apteka w warzywniaku, Trybuna Śląska, 2003-09-26

    Wkrótce Holendrzy zaczęli umierać na szkorbut. Wiosną 1597 r. pozostali przy życiu na dwóch łodziach popłynęli na południe do Półwyspu Kola.

    źródło: NKJP: Przez Biegun do Indii: Gazeta Wyborcza, 1997-06-20

    Owoce dzikiej róży wzmacniają organizm, chronią przed szkorbutem, chorobami zakaźnymi.

    źródło: NKJP: (jed): Jesienne skarby, Express Ilustrowany, 2002-09-02

    Jako lek żurawina jest natomiast mało znana. Dawniej z jej rozgniecionych owoców robiono kompresy na trudno gojące się rany i guzy, a napary z owocowego suszu stosowano jako płukanki przy szkorbucie i chorobach dziąseł, ale w dobie antybiotyków poszła w zapomnienie.

    źródło: NKJP: (LUK): Polecana szczególnie w czasie świąt... Żurawina - dodatek do mięs i lekarstwo, Dziennik Łódzki, 2001-12-22

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m3

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. szkorbut
    szkorbuty
    D. szkorbutu
    szkorbutów
    C. szkorbutowi
    szkorbutom
    B. szkorbut
    szkorbuty
    N. szkorbutem
    szkorbutami
    Ms. szkorbucie
    szkorbutach
    W. szkorbucie
    szkorbuty

    Inne uwagi

    Zwykle lp

  • internac.

    fr. Skorbut

    niem. Skorbut

    z łac. śred. scorbutus

    W procesie adaptacji wyrazu w językach zachodnioeuropejskich przyjmuje się pośrednictwo niderlandzkie. Ostatecznie źródłem zapożyczenia miałyby być języki skandynawskie (por. st.szwedz. skörbjug, st.nord. skyrbjúgr).

CHRONOLOGIZACJA:
1 połowa XVII w., Kart XVII-XVIII
Data ostatniej modyfikacji: 01.12.2015