świekra
-
daw. matka męża w stosunku do jego żony
-
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Rodzina
członkowie rodziny -
Co mu? - spytała Ewa. - Schlał się - zadecydowała świekra.
źródło: NKJP: Ignacy Karpowicz: Cud source, 2007
Święta w Saarow obchodzono zawsze bardzo uroczyście. Z Zoppot zjeżdżała jej świekra i zaczynały się świąteczne porządki: wietrzenie pokoi, trzepanie dywanów, woskowanie posadzek [...].
źródło: NKJP: Maria Nurowska: Niemiecki taniec, 2009
W słowach powitania, którymi się do mnie zwróciła moja przyszła świekra, wychwyciłam natychmiast ów znamienny i praktycznie niemal niemożliwy do podrobienia miękki „zaśpiew” polszczyzny kresowej.
źródło: NKJP: Jolanta Wachowicz-Makowska: Świat zapamiętany, 2002
Wiecie, z tymi stryjami, wujenkami i świekrami to jest tak, że kiedyś więzi rodzinne były znacznie silniejsze i znacznie ważniejsze, niż obecnie.
źródło: NKJP: Internet
Gloger w „Encyklopedii staropolskiej” pisał o nazwach poszczególnych krewniaków, członków rodziny i powinowatych, w tym o świekrze [...].
źródło: NKJP: Internet
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. świekra
świekry
D. świekry
świekr
C. świekrze
świekrom
B. świekrę
świekry
N. świekrą
świekrami
Ms. świekrze
świekrach
W. świekro
świekry
-
+ świekra + CZYJA+ świekra + KOGO -
psł. *svekry (D.l.p. *svekrъve) 'matka męża'
Bezpośrednio do postaci prasłowiańskiej nawiązuje st.pol. świekry.
W postaci: świekrew