-
1.
książk. to, o czym mowa, ma daną cechę w stopniu na tyle dużym, że - zdaniem mówiącego - powinien być mniejszy -
wykładnik stopnia cechy
-
(quasi)synonimy: do przesady
nadmiernie
nadto
nazbyt
przesadnie
za
zbyt II
zbytnio
-
Pani zanadto się poci.
źródło: NKJP: Jan Brzechwa: Sto bajek, 2007
Ale tu wybiegamy zanadto w przyszłość.
źródło: NKJP: Andrzej Krzysztof Wróblewski: Stracone skarby PRL-u, Polityka, 2000
Żałuję jednak swego postępowania, było zanadto ryzykowne.
źródło: NKJP: Michał Choromański: Zazdrość i medycyna, 1979
Te jej gesty i pozy były trochę zanadto wystudiowane.
źródło: NKJP: Michał Bielecki: Dziewczyna z Banku Prowincjonalnego S.A., 1997
Była duża, czarnowłosa, o wielkich, cygańskich oczach i zanadto rumianych policzkach, w gruncie rzeczy nieładna.
źródło: NKJP: Włodzimierz Kowalewski: Bóg zapłacz!, 2000
-
część mowy: operator metapredykatywny
podklasa: operator gradacji
-
zanadto _
Cz., Przym. st. równy, Przysł.st. równy - cecha stopniowalnaszyk: zmienny: neutralna antepozycja -
Uniwerbizowane wyrażenie przyimkowe za nadto ; zob. za , nadto