ateusz
-
przest. ateista
-
[ate-usz]
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Religia – kościół -
synonimy: ateista
niewierzący
-
- być ateuszem
-
Niegodziwiec i zbrodniarz, wyniosły i sarkastyczny ateusz wiedzie spór z Niebem. Jest uosobieniem moralnego wyuzdania i religijnej obłudy.
źródło: NKJP: MSZ: Kamienny Seweryn, Nasze Miasto Kraków, 2004-01-15
Faktem jest, że właśnie w krajach katolickich w niektórych lożach skupiali się ateusze, różni wrogowie Kościoła i samego Pana Boga.
źródło: NKJP: Teresa Bogucka: Wielkie spiski 2, Gazeta Wyborcza, 1998-03-06
Przez podkowiański kościół przewinęły się dziesiątki prelegentów, bez podziału na prawicowych i lewicowych, katolików i ateuszy [...].
źródło: NKJP: Paweł Smoleński: Uczynił mnie Pan ludu swego sługą, Gazeta Wyborcza, 1997-10-10
[...] tenże ateusz i antyklerykał pojednał się z Bogiem, kiedy tylko poczuł zimną dłoń kostuchy na ramieniu.
źródło: NKJP: Internet
Moi dwaj przyjaciele, zatwardziali ateusze [...], mówili, że ich jedynym dowodem na istnienie Boga są Mozart i Bach.
źródło: NKJP: Irena Szymańska: Miałam dar zachwytu, 2001
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. ateusz
ateusze
ndepr ateusze
depr D. ateusza
ateuszy
rzadziej ateuszów
C. ateuszowi
ateuszom
B. ateusza
ateuszy
rzadziej ateuszów
N. ateuszem
ateuszami
Ms. ateuszu
ateuszach
W. ateuszu
ateusze
ndepr ateusze
depr -
gr. átheos 'bez boga; bezbożny'