kupler
-
praw. osoba, która ułatwia komuś uprawianie prostytucji, udostępniając miejsce lub sprowadzając klientów, czerpiąc z tego zyski, co jest nielegalne, lub nie czerpiąc bezpośrednio z tego zysków
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego
seksualność
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Prawo i łamanie prawa
przestępstwa -
Każdemu wolno przecież robić u siebie to, co mu się podoba, a prostytucja nie jest w Polsce karana; z mocy prawa ściga się jedynie sutenerów i kuplerów.
źródło: NKJP: Jerzy Bukowski: Popłoch w różowym sektorze, Gazeta Krakowska, 2007-04-12
W ewidencji organów ścigania znalazło się [...] 300 stręczycieli, kuplerów i alfonsów.
źródło: NKJP: Marek Karpiński: Najstarszy zawód świata. Historia prostytucji, 2010
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. kupler
kuplerzy
ndepr kuplery
depr D. kuplera
kuplerów
C. kuplerowi
kuplerom
B. kuplera
kuplerów
N. kuplerem
kuplerami
Ms. kuplerze
kuplerach
W. kuplerze
kuplerzy
ndepr kuplery
depr -
niem. Kuppler
-
Zob. też: