drwiąco

  • w sposób wyrażający drwinę z kogoś
  • KATEGORIE FIZYCZNE

    Cechy i właściwości materii

    jakość i intensywność

    • powiedzieć, rzucić, spojrzeć, uśmiechnąć się, zapytać drwiąco
  • Prosiliśmy jej właściciela, aby wyłączył aparat, a on się tylko drwiąco uśmiechnął.

    źródło: NKJP: (sr): Seans z telefonem, Dziennik Bałtycki, 2011

    To mają być twoje oświadczyny? - Spojrzała na niego drwiąco.

    źródło: NKJP: Marek Krajewski, Mariusz Czubaj: Róże cmentarne, 2009

    Przyjrzała mu się uważniej, trochę drwiąco.

    źródło: NKJP: Jerzy Andrzejewski: Noc i inne opowiadania, 2001

  • część mowy: przysłówek

  • Zob. drwić

CHRONOLOGIZACJA:
1876, NKJP
Data ostatniej modyfikacji: 05.08.2015