stropić
-
książk. pozbawić pewności siebie i wprawić w zakłopotanie
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Stany psychiczne człowieka
emocje i uczucia -
- nagana, odpowiedź, czyjaś reakcja stropiła kogoś
- stropić trochę, wyraźnie
-
Śmiech Wilka wyraźnie stropił Alusia. Znowu siąknął nosem i wysmarkał się głośno.
źródło: NKJP: Tomasz Klarecki, Izabela Smolarek: Wilk... i śmierć bankiera, 2006
- Niesprawiedliwie! - żachnął się młody Fulbej. - Raczej sprawiedliwie! - stropiłem go tym zaprzeczeniem.
źródło: NKJP: Arkady Fiedler: Nowa przygoda: Gwinea, 1962
- Zamilkł, szepnął po chwili: - Co robić? To głosem pełnym udręki zadane pytanie stropiło mnie i zbiło z tropu.
źródło: NKJP: Marian Pilot: Na odchodnym, 2002
Płynna niemczyzna i pewność siebie stropiły oficera.
źródło: NKJP: Marcin Wolski: Alterland, 2003
- Nie podobał ci się mój ton? - Nie. Lecz twardy akcent w jego głosie wcale jej nie stropił.
źródło: NKJP: Jerzy Andrzejewski: Noc i inne opowiadania, 2001
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. stropię
stropimy
2 os. stropisz
stropicie
3 os. stropi
stropią
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. stropiłem
+(e)m stropił
stropiłam
+(e)m stropiła
stropiłom
+(e)m stropiło
stropiliśmy
+(e)śmy stropili
stropiłyśmy
+(e)śmy stropiły
2 os. stropiłeś
+(e)ś stropił
stropiłaś
+(e)ś stropiła
stropiłoś
+(e)ś stropiło
stropiliście
+(e)ście stropili
stropiłyście
+(e)ście stropiły
3 os. stropił
stropiła
stropiło
stropili
stropiły
bezosobnik: stropiono
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. stropmy
2 os. strop
stropcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. stropiłbym
bym stropił
stropiłabym
bym stropiła
stropiłobym
bym stropiło
stropilibyśmy
byśmy stropili
stropiłybyśmy
byśmy stropiły
2 os. stropiłbyś
byś stropił
stropiłabyś
byś stropiła
stropiłobyś
byś stropiło
stropilibyście
byście stropili
stropiłybyście
byście stropiły
3 os. stropiłby
by stropił
stropiłaby
by stropiła
stropiłoby
by stropiło
stropiliby
by stropili
stropiłyby
by stropiły
bezosobnik: stropiono by
bezokolicznik: stropić
imiesłów przysłówkowy uprzedni: stropiwszy
gerundium: stropienie
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. stropienie
stropienia
D. stropienia
stropień
C. stropieniu
stropieniom
B. stropienie
stropienia
N. stropieniem
stropieniami
Ms. stropieniu
stropieniach
W. stropienie
stropienia
imiesłów przymiotnikowy bierny: stropiony
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. stropiony
stropiony
stropiony
stropione
stropiona
D. stropionego
stropionego
stropionego
stropionego
stropionej
C. stropionemu
stropionemu
stropionemu
stropionemu
stropionej
B. stropionego
stropionego
stropiony
stropione
stropioną
N. stropionym
stropionym
stropionym
stropionym
stropioną
Ms. stropionym
stropionym
stropionym
stropionym
stropionej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. stropieni
stropieni
stropione
stropione
D. stropionych
stropionych
stropionych
stropionych
C. stropionym
stropionym
stropionym
stropionym
B. stropionych
stropionych
stropionych
stropione
N. stropionymi
stropionymi
stropionymi
stropionymi
Ms. stropionych
stropionych
stropionych
stropionych
-
+ stropić + KOGO + (CZYM) -
Czasownik z przedrostkiem s- od regularnego (poświadczonego w staropolszczyźnie tropić (się) < psł. *torpiti 'zadawać ból, cierpienie, męczyć, dręczyć' < 'powodować, że ktoś cierpi'.
Por. trapić