zesłaniec
-
osoba skazana na przymusowy pobyt w odległym i odizolowanym miejscu, w którym panują nieprzyjazne człowiekowi warunki
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Prawo i łamanie prawa
więzienie i kara -
hiperonimy: wygnaniec
-
- były, dawny zesłaniec; polscy zesłańcy; zesłaniec polityczny, syberyjski
- zesłańcy i łagiernicy, zesłańcy i więźniowie
- grupa; dzieci, potomkowie, rodzice; los, życie zesłańców
-
Nazywam się X. Nerczyńsk jest moim więzieniem, przybyłam tutaj z wyroku sądu jako zesłaniec polityczny.
źródło: NKJP: Alfred Szklarski: Tajemnicza wyprawa Tomka, 1963
Jako zesłaniec miałem obowiązek co miesiąc meldować się w komendanturze, bez pozwolenia której nie miałem prawa wyjeżdżać z Karagandy.
źródło: NKJP: Władtsław Bukowiński: Wspomnienia przyjaciół, Kultura nr 11, 1976
Na Syberii zesłańcom obiecano wolność za wykonanie odcinka tunelu kolejowego.
źródło: NKJP: (E): Zawsze gotowi na ojczyzny zew…, Gazeta Krakowska, 2007-01-23
Zesłańcy po odbyciu kary otrzymywali przymus osiedlenia.
źródło: NKJP: (PS): Tuzin dobrych lat, Dziennik Polski, 2006-12-09
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. zesłaniec
zesłańcy
ndepr zesłańce
depr D. zesłańca
zesłańców
C. zesłańcowi
zesłańcom
B. zesłańca
zesłańców
N. zesłańcem
zesłańcami
Ms. zesłańcu
zesłańcach
W. zesłańcu
zesłańcze
zesłańcy
ndepr zesłańce
depr -
Zob. słać (listy)