-
książk.
okazywane publicznie zadowolenie i uznanie wywołane przez jakąś osobę lub przez to, co zrobiła
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Stany psychiczne człowieka
zachowania emocjonalne
-
-
- powszechny, publiczny, społeczny; tani poklask
- poklask opinii publicznej, tłumów
- poklask i popularność, poklask i sława, poklask i uznanie
- szukać poklasku
- uzyskać, zdobyć/zdobywać, znaleźć/znajdować, zyskać/zyskiwać; mieć poklask
- liczyć na poklask
-
|
Nie potrzebuję już poklasku i dziesiątek osób zachwyconych tym, jaki jestem wspaniały. Może ilość osób, z którymi się spotykam, zmniejszyła się, ale z całą pewnością podniosła się jakość tych kontaktów.
źródło: NKJP: Wojciech Wanat: Rok w Monarze, 2006
|
|
[...] jeżeli istnieje w Polsce silnie zakorzeniona potrzeba cierpienia dla poklasku, to równie silna jest skłonność do cynicznego szydzenia z cierpienia innych.
źródło: NKJP: Adam Michnik, Józef Tischner, Jacek Żakowski: Między Panem a Plebanem, 1995
|
|
Antysemityzm jest platformą, na której jakikolwiek rząd Polski może uzyskać poklask najbardziej zacofanej części społeczeństwa.
źródło: NKJP: Piotr Szarota: Styl Jeleńskiego, Gazeta Wyborcza, 1997-05-02
|
|
[...] polski dyrygent, który zdobył sobie duży poklask w Europie i Ameryce, Stanisław Skrowaczewski, jest szykanowany w kraju.
źródło: NKJP: Teodor Krzysztof Toeplitz: Mój wybór: rzeczy mniejsze, 1998
|
|
Nigdy nie był przesadnie miłym facetem dla obcych ludzi, a tu taki poklask wśród mas? Dziwne.
źródło: NKJP: Marek Bukowski: Wysłannik szatana, 1999
|
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
m3
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
|
| M. |
poklask
|
poklaski
|
|
| D. |
poklasku
|
poklasków
|
|
| C. |
poklaskowi
|
poklaskom
|
|
| B. |
poklask
|
poklaski
|
|
| N. |
poklaskiem
|
poklaskami
|
|
| Ms. |
poklasku
|
poklaskach
|
|
| W. |
poklasku
|
poklaski
|
|
Inne uwagi
Zwykle lp
-
|
+ |
poklask |
+ |
|
-
Rzeczownik odczasownikowy od przedrostkowego poklaskać; zob. klaskać
CHRONOLOGIZACJA:
1790,
Bańk
Data ostatniej modyfikacji: 12.06.2018