kawalarz

- To był świetny portrecista, a przy okazji jaki kawalarz! Ciągle opowiadał wice, a ja śmiałam się do rozpuku i nie czułam, jak płynie czas żmudnego pozowania. Potem te jego obrazy gdzieś do Paryża poszły, ktoś kupił Polkę!

źródło: NKJP: Helena nad Krakowem, Dziennik Polski, 2000-12-22

- Staszek był kawalarzem, na każdą życiową sytuację miał jakąś gotową anegdotę,

źródło: NKJP: Beata Zalot: Powalające obrazki, Tygodnik Podhalański, nr 37, 1999

– A na scenie jest Pan kawalarzem, sam robi kolegom dowcipy ? – Zdarza się, ale w olbrzymiej większości to ja jestem ofiarą takich kawałów. Sam kawały robię rzadko, gdyż zdarzało się, że „ugotowałem się” na scenie. Ja się śmiałem, a koledzy potrafili opanować jakoś atak śmiechu.

źródło: NKJP: Tomasz Gotkowski: Bullterier, Sztafeta, nr 46, 2002

Dojechaliśmy do Lublina. W Lublinie byli Austriacy. Ale ponieważ byliśmy kawalarzami, więc jako warszawiacy postanowiliśmy zaimponować Lublinowi i chodziliśmy po tym Lublinie z czapkami odwróconymi do tyłu. To było bardzo niefortunne.

źródło: NKJP: Aleksander Wat: Mój wiek: pamiętnik mówiony, 1967