czeladź

  • w dawnej Polsce: ogół osób służących magnatowi, szlachcicowi lub rycerzowi
  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Zasady współżycia społecznego

    stosunki, grupy i organizacje społeczne


    CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Tradycja

    świat dawnych epok i wydarzenia historyczne

  • hiperonimy:  służba
  • Wigilia była najradośniejszym momentem świąt, gdyż nawet w bogatszych domach do stołu zapraszano czeladź, służbę i parobków.

    źródło: NKJP: (OKE): Kluski z makiem, Dziennik Tczewski, 1999-12-23

    W obozie koczuje już kilkuset rycerzy z czeladzią, a [...] mają dojechać kolejni, m.in. Konrad VII Biały, który dowodzi znaczną grupą rycerzy z Górnego Śląska.

    źródło: NKJP: Sławomir Cichy: Pod Grunwald ciągną rycerze z czeladzią z całej Polski, Dziennik Zachodni, 2010-07-13

    W przeszłości [...] tylko królowie i wielmoże polscy w okresie świątecznym [...] dawali cenne podarki swym dworzanom i czeladzi za wierną służbę.

    źródło: NKJP: (KASIA): Prezenty na Boże Narodzenie, Czas Ostrzeszowski, 2005

    Idylliczne stosunki społeczne przedstawione w klechdzie, w której właściciele ziemscy żyją w patriarchalnej harmonii ze swoją czeladzią i są litościwi dla ubogich, były już wtedy przeżytkiem.

    źródło: NKJP: Zenon Kosidowski: Opowieści biblijne, 1963

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: ż

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. czeladź
    czeladzie
    D. czeladzi
    czeladzi
    C. czeladzi
    czeladziom
    B. czeladź
    czeladzie
    N. czeladzią
    czeladziami
    Ms. czeladzi
    czeladziach
    W. czeladzi
    czeladzie

    Inne uwagi

    Zwykle lp

  • psł. *čeľadь 'rodzina, ród; wszyscy domownicy; poddani, służba'

CHRONOLOGIZACJA:
2 połowa XIV w., SStp
Data ostatniej modyfikacji: 05.02.2017