kibucnik
-
etn. osoba należąca do kibucu
-
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Ziemia
rolnictwo
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
zwyczaje i obyczaje -
Gdy profesor wspomina swoją podróż do Izraela w 1963 roku, opowiada o pewnym starym polskim Żydzie kibucniku, który wyemigrował z Polski do Palestyny jeszcze w latach 20.
źródło: NKJP: Bożydar Brakoniecki: Książkowe 88. urodziny prof. Władysława Bartoszewskiego - Warszawa, Polska. The Times, 2010-02-19
Pewien kibucnik pracował w redakcji gazety poza kibucem, swoją pensją zasilając wspólną kasę. Tylko ta praca dawała mu satysfakcję. Niemniej po kilku latach kibuc zalecił mu zajęcie na swoim terenie. Przygnębiony tą perspektywą, porzucił kibuc.
źródło: NKJP: Internet
Kibuc zapewnia swoim członkom jedzenie, ubrania, mieszkania, gazety, środki czystościowe, leczenie i naukę. Decyzje dotyczące strategii gospodarczej i podziału środków podejmuje walne zebranie kibucników.
źródło: NKJP: Piotr Pytlakowski: Bohaterska skiba, Polityka, 2001-10-27
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. kibucnik
kibucnicy
ndepr kibucniki
depr D. kibucnika
kibucników
C. kibucnikowi
kibucnikom
B. kibucnika
kibucników
N. kibucnikiem
kibucnikami
Ms. kibucniku
kibucnikach
W. kibucniku
kibucnicy
ndepr kibucniki
depr -
Od: kibuc