wzbraniać - Wielki słownik języka polskiego PAN

nie pozwalać na wykonywanie jakichś działań bądź na korzystanie z czegoś

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

	synonimy:	bronić zabraniać zakazywać
	sprzeczne:	pozwalać

	Takiego nieodpowiedzialnego zachowania wzbrania mi [...] rycerski honor. źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Ogród miłości, 2006
	Matki pilnowały dzieci, jak kwoki kurcząt, wzbraniając im oddalania się poza zasięg wzroku. źródło: NKJP: Ewa Kujawska: Dom Małgorzaty, 2007
	[...] w wielu stanach Ameryki do dziś istnieją, pozornie pozbawione sensu, prawa surowo wzbraniające rezydentom stawiania wszelkiego rodzaju ogrodzeń czy płotów wokół ich własnych domów. źródło: NKJP: Tomasz Poller: „DIE POLNISCHE SCHWEINE”, CZYLI PO SARMACKU O POLSCE I EUROPIE, Zielone Brygady, 1998-06-01
	Zachwycony jej urodą królewicz porwał niebogą w ramiona i w pierwszym uniesieniu obalił na łożnicę, aby zażyć wreszcie tak długo wzbranianej mu rozkoszy. źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Uczeń czarnoksiężnika, 2003
	Wszystko, rozumiesz, wszystko we mnie wzbraniało mi uwierzyć w to, o co go obwiniano. źródło: NKJP: Leon Kruczkowski: Szkice z piekła uczciwych, 1963

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wzbraniałem +(e)m wzbraniał	wzbraniałam +(e)m wzbraniała	wzbraniałom +(e)m wzbraniało	wzbranialiśmy +(e)śmy wzbraniali	wzbraniałyśmy +(e)śmy wzbraniały
2 os.	wzbraniałeś +(e)ś wzbraniał	wzbraniałaś +(e)ś wzbraniała	wzbraniałoś +(e)ś wzbraniało	wzbranialiście +(e)ście wzbraniali	wzbraniałyście +(e)ście wzbraniały
3 os.	wzbraniał	wzbraniała	wzbraniało	wzbraniali	wzbraniały

bezosobnik: wzbraniano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę wzbraniał będę wzbraniać	będę wzbraniała będę wzbraniać	będę wzbraniało będę wzbraniać	będziemy wzbraniali będziemy wzbraniać	będziemy wzbraniały będziemy wzbraniać
2 os.	będziesz wzbraniał będziesz wzbraniać	będziesz wzbraniała będziesz wzbraniać	będziesz wzbraniało będziesz wzbraniać	będziecie wzbraniali będziecie wzbraniać	będziecie wzbraniały będziecie wzbraniać
3 os.	będzie wzbraniał będzie wzbraniać	będzie wzbraniała będzie wzbraniać	będzie wzbraniało będzie wzbraniać	będą wzbraniali będą wzbraniać	będą wzbraniały będą wzbraniać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wzbraniajmy
2 os.	wzbraniaj	wzbraniajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wzbraniałbym bym wzbraniał	wzbraniałabym bym wzbraniała	wzbraniałobym bym wzbraniało	wzbranialibyśmy byśmy wzbraniali	wzbraniałybyśmy byśmy wzbraniały
2 os.	wzbraniałbyś byś wzbraniał	wzbraniałabyś byś wzbraniała	wzbraniałobyś byś wzbraniało	wzbranialibyście byście wzbraniali	wzbraniałybyście byście wzbraniały
3 os.	wzbraniałby by wzbraniał	wzbraniałaby by wzbraniała	wzbraniałoby by wzbraniało	wzbranialiby by wzbraniali	wzbraniałyby by wzbraniały

bezosobnik: wzbraniano by

bezokolicznik: wzbraniać

imiesłów przysłówkowy współczesny: wzbraniając

gerundium: wzbranianie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: wzbraniający

imiesłów przymiotnikowy bierny: wzbraniany

odpowiednik aspektowy: wzbronić

	+	wzbraniać	+	(KOMU) + CZEGO
	+	wzbraniać	+	(KOMU) + BEZOKOLICZNIK

Zob. wzbronić