odplątać - Wielki słownik języka polskiego PAN

oddzielić od siebie skrzyżowane ze sobą różne rzeczy lub części tej samej rzeczy, stanowiące całość trudną do rozdzielenia

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości przestrzeni

ułożenie względem siebie

	synonimy:	rozplątać rozsupłać
	antonimy:	zaplątać

	Przede mną mechanik Andy szamoce się z przewodami od swoich słuchawek, które okręciły się wokół steru. Gdy próbował je odplątać, pociągnęły ster. źródło: NKJP: Jakub Barua: Linda i Amelia na niebie, Gazeta Wyborcza, 1997-09-19
	Widok, jaki zobaczyli, przeraził ich. Zatrzymali z trudem rozhuśtany Dzwon i kołyszące się u serca ciało brata Szymona. Nie dało się odplątać sznura. Ciało trzeba było odciąć wraz z sercem Dzwonu. źródło: NKJP: Dariusz Eckert: Dzwon, Akant, 2008-04
	Wiatr powiał i welon zaczepił się o krzak bzu. Fiedia podskoczył, pomagał odplątać. źródło: NKJP: Maria Nurowska: Hiszpańskie oczy, 1990
	Odszukać dziecko, odebrać mu młotek, obcęgi i resztki magnetowidu. Odplątać dziecko z taśmy [...]. źródło: NKJP: Internet

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	odplątałem +(e)m odplątał	odplątałam +(e)m odplątała	odplątałom +(e)m odplątało	odplątaliśmy +(e)śmy odplątali	odplątałyśmy +(e)śmy odplątały
2 os.	odplątałeś +(e)ś odplątał	odplątałaś +(e)ś odplątała	odplątałoś +(e)ś odplątało	odplątaliście +(e)ście odplątali	odplątałyście +(e)ście odplątały
3 os.	odplątał	odplątała	odplątało	odplątali	odplątały

bezosobnik: odplątano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		odplączmy odplątajmy
2 os.	odplącz kwestion. odplątaj	odplączcie odplątajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	odplątałbym bym odplątał	odplątałabym bym odplątała	odplątałobym bym odplątało	odplątalibyśmy byśmy odplątali	odplątałybyśmy byśmy odplątały
2 os.	odplątałbyś byś odplątał	odplątałabyś byś odplątała	odplątałobyś byś odplątało	odplątalibyście byście odplątali	odplątałybyście byście odplątały
3 os.	odplątałby by odplątał	odplątałaby by odplątała	odplątałoby by odplątało	odplątaliby by odplątali	odplątałyby by odplątały

bezosobnik: odplątano by

bezokolicznik: odplątać

imiesłów przysłówkowy uprzedni: odplątawszy

gerundium: odplątanie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: odplątany

odpowiednik aspektowy: odplątywać

+

odplątać

+

CO + (od CZEGO | z CZEGO)

Zob. plątać