a tu nic
-
mówiący sądził, że coś się stanie, ale to się nie stało
-
wykładnik negacji oczekiwań / zaprzeczania
-
Siedzimy, czekamy i czekamy, wreszcie słyszymy, że ktoś wchodzi do sieni. Zaraz będzie wesoło. Nadsłuchujemy, a tu nic.
źródło: NKJP: Sławomir Mrożek: Opowiadania 1960-1965, 1997
Wydawało się, że to będzie niezwykłe, jak wybuch wulkanu, trzęsienie ziemi, czy choćby zarżnięcie dużego knura. A tu nic; szaro, brudno, kolejki, pachnie koszarami.
źródło: NKJP: Witold Charłamp: Kraj, Kultura, 1989
Nawet moje drewniane ucho potrafiłoby wyłapać w tej poezji jakiś ton fałszywy: a tu nic, czysty dźwięk spiżowego dzwonu wiary, miłości i nadziei.
źródło: NKJP: Jerzy Stawiński: Piszczyk, 1997
-
część mowy: komentarz metatekstowy
podklasa: komentarz przyzdaniowy
-
a tu nic ograniczenia zakresu użycia:nie: w Zd. pyt., optat., rozk.szyk: wewnętrzny: stały
zewnętrzny: stały: postpozycja względem obligatoryjnego poprzedzającego kontekstu