przyczynić się - Wielki słownik języka polskiego PAN

stać się jednym z powodów zaistnienia czegoś

ATEMATYCZNY

hiperonimy:

spowodować
wpłynąć

brak czegoś, jakiś fakt, konkurs, program, raport przyczynił się; jakaś akcja, działalność, inicjatywa, informacja, realizacja czegoś, reforma przyczyniła się; państwo, czyjeś postępowanie, czyjeś wsparcie, jakieś doświadczenie, zachowanie, zdarzenie przyczyniło się; kierowcy, mieszkańcy, pracownicy przyczynili się; jakieś czynniki, działania, pieniądze, przepisy, spory, wydarzenia przyczyniły się
przyczynić się do decyzji, do powstania, do rozwoju, do zastosowania, do zmiany czegoś, do zwycięstwa
przyczynić się bezpośrednio, częściowo, decydująco, dodatkowo, głównie, istotnie, jednocześnie, mocno, niewątpliwie, osobiście, ostatecznie, paradoksalnie, pośrednio, trochę, walnie, wielce, wybitnie, wyraźnie, zdecydowanie, znacząco, znacznie, znakomicie
móc przyczynić się

Wolał umrzeć, niż przyczynić się do klęski i śmierci swych pobratymców.

źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Chrzest ognia, 1996

Kapitan serdecznie wspominał dzielną postawę porucznika M., który przyczynił się do uratowania kilku rannych żołnierzy.

źródło: NKJP: Marek Jarosz: Déja vu i inne opowiadania, 2003

Te reformy, dobrze przyjęte ze względu na swą użyteczność, przyczyniły się także do upiększenia nowego miasta.

źródło: NKJP: Jan Dobraczyński: Święty miecz, 1949

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przyczyniłem się +(e)m się przyczynił	przyczyniłam się +(e)m się przyczyniła	przyczyniłom się +(e)m się przyczyniło	przyczyniliśmy się +(e)śmy się przyczynili	przyczyniłyśmy się +(e)śmy się przyczyniły
2 os.	przyczyniłeś się +(e)ś się przyczynił	przyczyniłaś się +(e)ś się przyczyniła	przyczyniłoś się +(e)ś się przyczyniło	przyczyniliście się +(e)ście się przyczynili	przyczyniłyście się +(e)ście się przyczyniły
3 os.	przyczynił się	przyczyniła się	przyczyniło się	przyczynili się	przyczyniły się

bezosobnik: przyczyniono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		przyczyńmy się
2 os.	przyczyń się	przyczyńcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przyczyniłbym się bym się przyczynił	przyczyniłabym się bym się przyczyniła	przyczyniłobym się bym się przyczyniło	przyczynilibyśmy się byśmy się przyczynili	przyczyniłybyśmy się byśmy się przyczyniły
2 os.	przyczyniłbyś się byś się przyczynił	przyczyniłabyś się byś się przyczyniła	przyczyniłobyś się byś się przyczyniło	przyczynilibyście się byście się przyczynili	przyczyniłybyście się byście się przyczyniły
3 os.	przyczyniłby się by się przyczynił	przyczyniłaby się by się przyczyniła	przyczyniłoby się by się przyczyniło	przyczyniliby się by się przyczynili	przyczyniłyby się by się przyczyniły

bezosobnik: przyczyniono by się

bezokolicznik: przyczynić się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: przyczyniwszy się

gerundium: przyczynienie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: przyczyniać się

+

przyczynić się

+

do CZEGO

Zob. przyczynić