zadośćuczynić

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

2. czemuś

  • 2.

    książk.  wykonać coś, co jest czyimś zobowiązaniem lub zamierzeniem
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Ocena i wartościowanie

    wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

    • zadośćuczynić prośbie, czyjejś woli; obowiązkom, oczekiwaniom, powinnościom, roszczeniom, wymaganiom, żądaniom, życzeniom
  • Trzeba być naprawdę doskonałym linoskoczkiem, żeby jednocześnie przekonać kraje Europy Środkowej, że sporadyczne konsultacje nie przekształcą się w prawdziwe forum, jednocześnie zadośćuczynić żądaniom Rosji.

    źródło: NKJP: Małgorzata Alterman: Dialektyka Paktu, Gazeta Wyborcza, 1994-06-11

    Zaskoczony stróż pokornie błaga mnie, bym nie odmówił mu łaski i raczył wejść. Zadośćuczyniłem prośbie.

    źródło: NKJP: Sławomir Mrożek: Opowiadania 1960-1965, 1965

    Księżniczka [...] miała szczęście, że na świat przyszła po księciu Askarze, który zadośćuczynił wymogom tradycji, w przeciwnym wypadku musiałaby się nazywać Ayana.

    źródło: NKJP: Feliks W. Kres: Tarcza Szerni Esensja, nr 2 (XLIV), 2005

  • część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. zadośćuczynię
    zadośćuczynimy
    2 os. zadośćuczynisz
    zadośćuczynicie
    3 os. zadośćuczyni
    zadośćuczynią

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. zadośćuczyniłem
    +(e)m zadośćuczynił
    zadośćuczyniłam
    +(e)m zadośćuczyniła
    zadośćuczyniłom
    +(e)m zadośćuczyniło
    zadośćuczyniliśmy
    +(e)śmy zadośćuczynili
    zadośćuczyniłyśmy
    +(e)śmy zadośćuczyniły
    2 os. zadośćuczyniłeś
    +(e)ś zadośćuczynił
    zadośćuczyniłaś
    +(e)ś zadośćuczyniła
    zadośćuczyniłoś
    +(e)ś zadośćuczyniło
    zadośćuczyniliście
    +(e)ście zadośćuczynili
    zadośćuczyniłyście
    +(e)ście zadośćuczyniły
    3 os. zadośćuczynił
    zadośćuczyniła
    zadośćuczyniło
    zadośćuczynili
    zadośćuczyniły

    bezosobnik: zadośćuczyniono

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. zadośćuczyńmy
    2 os. zadośćuczyń
    zadośćuczyńcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. zadośćuczyniłbym
    bym zadośćuczynił
    zadośćuczyniłabym
    bym zadośćuczyniła
    zadośćuczyniłobym
    bym zadośćuczyniło
    zadośćuczynilibyśmy
    byśmy zadośćuczynili
    zadośćuczyniłybyśmy
    byśmy zadośćuczyniły
    2 os. zadośćuczyniłbyś
    byś zadośćuczynił
    zadośćuczyniłabyś
    byś zadośćuczyniła
    zadośćuczyniłobyś
    byś zadośćuczyniło
    zadośćuczynilibyście
    byście zadośćuczynili
    zadośćuczyniłybyście
    byście zadośćuczyniły
    3 os. zadośćuczyniłby
    by zadośćuczynił
    zadośćuczyniłaby
    by zadośćuczyniła
    zadośćuczyniłoby
    by zadośćuczyniło
    zadośćuczyniliby
    by zadośćuczynili
    zadośćuczyniłyby
    by zadośćuczyniły

    bezosobnik: zadośćuczyniono by

    bezokolicznik: zadośćuczynić

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: zadośćuczyniwszy

    gerundium: zadośćuczynienie

  • bez ograniczeń + zadośćuczynić +
    CZEMU
  • Od: zwrotu  uczynić zadość  /  zadość uczynić ; zob.  dosyć ,  czynić ;