służalczość

  • pejorat.  uległość wobec kogoś mającego władzę lub wpływy, połączona z działaniami w celu zadowolenia go, wynikająca głównie z chęci uzyskania korzyści dla siebie
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Ocena i wartościowanie

    wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia


    CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Zasady współżycia społecznego

    zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie

    • służalczość i uległość
  • Być może dziennikarze obawiali się posądzeń o służalczość wobec nowej władzy.

    źródło: NKJP: Ewa Milewicz: Bronię polityków, Gazeta Wyborcza, 1994-05-19

    Czy może istnieć coś bardziej płaskiego w swej służalczości i nikczemnym lokajstwie?

    źródło: NKJP: Andrzej Bobkowski: Szkice piórkiem: (Francja 1940-1944), 1957

    - Zaskarbili sobie jego względy służalczością, wiernopoddańczym stosunkiem.

    źródło: NKJP: Grażyna Cholewa: Gabinety władzy, Dziennik Polski, 2008-03-06

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: ż

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. służalczość
    służalczości
    D. służalczości
    służalczości
    C. służalczości
    służalczościom
    B. służalczość
    służalczości
    N. służalczością
    służalczościami
    Ms. służalczości
    służalczościach
    W. służalczości
    służalczości

    Inne uwagi

    Zwykle lp

  • bez ograniczeń + służalczość +
    (wobec KOGO/CZEGO)
  • Od:  służalczy ; zob.  służyć 

CHRONOLOGIZACJA:
1850, A. Bielowski, "Wstęp krytyczny do dziejów Polski", books.google.pl
Data ostatniej modyfikacji: 07.09.2017