lękliwie
-
książk. w sposób świadczący o tym, że ktoś odczuwa lęk - stan psychiczny występujący, gdy myślimy, że może wydarzyć się coś złego lub groźnego dla nas, często niemający bezpośredniej i wyraźnej przyczyny
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Stany psychiczne człowieka
emocje i uczucia -
synonimy: bojaźliwie
strachliwie
antonimy: odważnie
śmiało I
-
- lękliwie powiedzieć, spytać; rozglądać się, spojrzeć
-
Do niektórych wiosek wracali [...] ludzie, opuszczający swoje kryjówki w leśnych ziemiankach, choć czynili to powoli i lękliwie, jakby nie mogli uwierzyć, że koszmar się już naprawdę skończył.
źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Ogród miłości, 2006
Do okna skrada się niepewnie. Nos wtyka w firankę, by w ten sposób dojrzeć, co się dzieje na ulicy. Po chwili lękliwie cofa się w głąb pokoju, przysiada cicho na krześle i wbija wzrok w ekran telewizora.
źródło: NKJP: Sylwia Ressel: Uwięziona we własnej głowie, Dziennik Bałtycki, 2000-08-22
Żeby [...] nie ryzykować, wywieźli jeńca jeszcze dwie wsie dalej. I tam, rozglądając się lękliwie, wyrzucili przy drodze, a następnie odjechali w popłochu.
źródło: NKJP: Mija Kabat: Kontrakt panny Brandt, 2009
[...] kupowaliśmy, najpierw lękliwie, a potem coraz śmielej, butelki słodkiego wina, by wychłeptywać je szybko, bez odrywania ust, gdzieś w parku za Muzeum Wojska.
źródło: NKJP: Andrzej Stasiuk: Biały kruk, 1955
-
część mowy: przysłówek
stopień równy lękliwie
stopień wyższy lękliwiej
-
Zob. lękać się