sążeń - Wielki słownik języka polskiego PAN

dawna miara długości lub wysokości, używana do początków XX w., równa rozpiętości ramion, wynosząca 170 - 180 cm

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości przestrzeni

miary przestrzeni

cały sążeń; sążeń francuski, rosyjski; kwadratowy, sześcienny
jeden sążeń; półtora sążnia; cztery, dwa, trzy... sążnie; dziesięć, dwadzieścia, dwieście, sto... sążni
ileś sążni długości; drewna, drzewa, ziemi

	Przed nią, o jakieś pięć kroków, coś poruszało się powoli, rozgarniając trawy. To coś miało około dwóch sążni długości i było ciemnobrązowe. źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Miecz przeznaczenia, 1992
	Podczas zbliżania się do jaskini nie szedłem do niej wprost, lecz przezornie zatoczyłem wielkie koło. Wyostrzonym wzrokiem przebijałem wszystkie krzaki, badałem każdy sążeń ziemi. źródło: NKJP: Arkady Fiedler: Wyspa Robinsona, 1954
	Wiatr i morze odpychały ich od brzegu. Ale oni sążeń za sążniem posuwali się naprzód. źródło: NKJP: Jan Dobraczyński: Święty miecz, 1949
	Asia ma nieco ponad 1 sążeń wzrostu, a dokładniej 174 cm, [...] źródło: NKJP: Agata Podsiadło: Joasia jest blisko, Dziennik Bałtycki, 2005-08-03
	Książę pomógł i jemu w rozwinięciu w Pszczynie działalności gospodarczej. Na sześć lat dostał przydział deputatu w postaci 12 szefli żyta, zagon pod kapustę, zagon pod ziemniaki oraz 12 sążni drewna. źródło: NKJP: Jolanta Pierończyk: W Polszcze piszą, na Szląsku czytają, Dziennik Zachodni, 2005-03-14

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m3

psł. *sęženь / *sęžanь (*sęg-ěnь) 'miara długości: zasięg rozpostartych rąk'

Rzeczownik z przyrostkiem *-enь od psł. *sęgti, sęgǫ ‘sięgać’. Odosobniony nieco wyraz polski wskazuje na prapostać *sǫžьn'ь.
Zob. sięgać .