pieniacz

  • osoba, która ciągle się procesuje z błahych powodów
  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Prawo i łamanie prawa

    sąd

    • sądowy pieniacz
    • uznać/uznawać kogoś za pieniacza
  • Dawniejsi badacze identyfikowali te akta z procesami sądowymi i wnioskowali, że Piotr starszy to był okropny pieniacz.

    źródło: NKJP: Józef Hen: Ja, Michał z Montaigne?, 2009

    W 1994 r. geodeta pisze do wojewody: „wszyscy są zastraszeni stalinowskimi metodami działania sołtysa wsi, który jest pieniaczem i proceśnikiem z dziada pradziada (...) swoje decyzje, czy to prawidłowe, czy mylne, musi przeforsować groźbami, szantażem i kłamstwem. [...]

    źródło: NKJP: Marcin Kołodziejczyk: Metoda wodna, Polityka, 2001-01-27

    Jacek B. sądził się już z wieloma instytucjami w mieście m.in. z izbą skarbową, a także z władzami uczelni, na których studiował. Ma etykietkę sądowego pieniacza, a jednak, trzeba przyznać, kilka procesów wygrał.

    źródło: NKJP: Izabela Czuban: Nabór trwa, Gazeta Wrocławska, 2003-06-12

    Pieniacze są prawdziwą zmorą wymiaru sprawiedliwości. Zarzucają sędziów i prokuratorów setkami pism, oskarżeń, żądań.

    źródło: NKJP: Bianka Mikołajewska: Na wariata, Polityka, 2005-03-12

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m1

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. pieniacz
    pieniacze
    ndepr
    pieniacze
    depr
    D. pieniacza
    pieniaczy
    C. pieniaczowi
    pieniaczom
    B. pieniacza
    pieniaczy
    N. pieniaczem
    pieniaczami
    Ms. pieniaczu
    pieniaczach
    W. pieniaczu
    pieniacze
    ndepr
    pieniacze
    depr
  • Rzeczownik odczasownikowy; nazwa wykonawcy czynności od dawnego pieniać 'obwiniać przed sądem', zapożyczenia ze staroruskiego pěnjati (Bańk)

CHRONOLOGIZACJA:
1597, SPXVI
Data ostatniej modyfikacji: 14.07.2016