skorek
-
duży, ciemnobrunatny, drapieżny i wszystkożerny chrząszcz, mający odwłok zakończony kleszczami
-
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat zwierząt
owady -
synonimy: szczypawica
szczypawka
hiperonimy: owad
robak
-
Jeszcze nikt nie słyszał, aby skorek kogoś uszczypnął i w ogóle jest zastanawiające, po co skorkowi skrzydła, skoro z nich nie korzysta i po co szczypiące szczypawki, skoro nie szczypie?
źródło: NKJP: Rozalia Ćwiertnia: Szczypawica, czyli skorek, Gazeta Krakowska, 2003-09-09
Spod sprzętów, ze szczelin, spod progów, framug i futryn wychodzą pająki, pluskwy, stonogi, rybiki, wije, karaluchy, skorki... Świat owadów ożywa, granice zaciemniają się.
źródło: NKJP: Andrzej Zaniewski: Król Tanga, 1997
Zły Człowiek przychodził na Wydymacz wieczorem. [...] był ciemny, na twarzy miał cień drzew, który nigdy nie znikał. W jego włosach błyszczały pajęczyny, po brodzie wędrowały mu skorki i małe chrabąszcze - to brzydziło Kłoskę.
źródło: NKJP: Olga Tokarczuk: Prawiek i inne czasy, 1996
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m2
liczba pojedyncza liczba mnoga M. skorek
skorki
D. skorka
skorków
C. skorkowi
skorkom
B. skorka
skorki
N. skorkiem
skorkami
Ms. skorku
skorkach
W. skorku
skorki
-
zach. psł. *skvorъ(kъ) 'to, co wydaje piszczący dźwięk, piszczy; chrząszcz'
Od: dźwiękonaśladowczego czasownika *skverti 'trzeszczeć, wydawać szeleszczące dźwięki; piszczeć, kwilić'; do praformy bezpośrednio nawiązuje st.pol. skwor 'skorek'; współczesna forma to pierwotne zdrobnienie, z uproszczeniem grupy spółgłoskowej skv- > sk-
Na podstawie indeksu haseł.