Jak korzystać ze słownika?

serwus

  • Definicja
    przest.  forma powitania lub pożegnania, stosowana wobec osoby, do której mówiący zwraca się po imieniu
  • Kwalifikacja tematyczna

    CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Zasady współżycia społecznego

    zwroty grzecznościowe i zachowania akceptowane społecznie

  • Relacje znaczeniowe
    synonimy:  cześć II
  • Cytaty

    - Serwus, Hans. Musimy pogadać. Słyszałeś, że partyzanci zrobili nam brzydki kawał?

    źródło: NKJP: Andrzej Szypulski: Stawka większa niż życie, 1967

    Często spotykam Gucia w autobusie. Serwus! Co słychać? Wpadnij kiedyś do mnie.

    źródło: NKJP: Paweł Marcinkiewicz: Świat dla opornych, 1997

    - Serwus, Andrzej. Co nowego? - Nic. Jeść mi się chce.

    źródło: NKJP: Jerzy Andrzejewski: Popiół i diament, 1948

    No, serwus. Jadę, bo tam żona czeka z obiadem.

    źródło: NKJP: Stanisław Dygat: Jezioro Bodeńskie, 1946

    Ty, jak widzę, idziesz prosto, a ja tu muszę skręcić. Serwus. Zniknął mi z oczu, oddalając się w stronę Alei.

    źródło: NKJP: Jeremi Przybora: Przymknięte oko opaczności, 1994
  • Odmiana

    część mowy: wykrzyknik

  • Pochodzenie

    z łac. servus 'sługa'

CHRONOLOGIZACJA:
1909, SJPWar
CHRONOLOGIZACJA POKAŻ WSZYSTKO
Data ostatniej modyfikacji: 08.11.2015